Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مکه - شامل ۵٢ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره ابراهيم - سوره  ١٤

الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ

1- الر (از الله به رسول)
   اين کتابی است که برتو نازل فرمودیم تا مردمان را به دستور پروردگارشان، از تاریکیها (ی جهل و نادانی و شرک) بیرون آورده
   و بسوی نور هدایت و رحمت الهی براه راست و درست خداوند قدرتمند شکست ناپذير و ستوده رهبری کنی.

اللّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَوَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ 

2- خدا همانست که هرچه در آسمانها و زمین است به او تعلق دارد.
    وای بر منکران خدا از عذاب سختی که در انتظار آنهاست.   

الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ

3- آنهائیکه زندگی دنیا را بر آخرت و زندگانی جاوید ترجیح میدهند و مردم را از راه خدا باز میدارند
   و کوشش در نادرست و کج نشان دادن دین خدا دارند.
   اینگونه افراد در گمراهی بسیار دوری هستند.  

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

4- و ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر اینکه (پیام الهی را) بزبان قومش برای آنها بیان کند.
   پس (از آن ابلاغ) خدا هرکس را مستحق بداند (هنگامیکه خود آن فرد گمراهی را ترجیح میدهد)،
   در گمراهی رها میگذارد و هرکس را مصلحت و شایسته بداند هدایت میفرماید و اوست آن قدرتمند و منشاء همه حکمت ها.

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ

5- ما موسی را با آیات و معجزات خود مأمور و روانه کردیم
   (با اين دستور) که قوم خود را از گمراهی بیرون آور و بسوی نور هدایت الهی رهنمون باش
   و ایام تاریخی الهی (در سرگذشت اقوام گذشته) را به آنها یادآوری کن که در سرگذشت آنها نشانه های عبرت
   برای هرشخص بردبار و پایدار و سپاسگزار نعمت های الهی وجود دارند.

وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ
      سُوءَ الْعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ

6- و ياد بياور (ای پیامبر) زمانی که موسی به قوم خود گفت:
   " لطف وعنایت خدا را یاد بیاورید از اینکه شما را از فرعونیان آزادی و نجات بخشید؛
    آنها شما را سخت شکنجه و آزار میکردند و پسرانتان را کشته و زنهای قوم‌‌‌ تان را (برای خدمتکاری) زنده میگذاشتند
    و در این گرفتاریهایتان، آزمون بزرگی از جانب پروردگارتان بود."

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ

7- و اینکه پروردگارتان اعلام فرمود که اگر سپاسگزاری کنید، نعمت شما را افزون میفرمایم و اگر کفران نعمت کنید، مجازاتم سخت است.

وَقَالَ مُوسَى إِن تَكْفُرُواْ أَنتُمْ وَمَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ اللّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ

8- و نیز موسی گفت: اگر شما وهرکس که در روی زمین هست هم ناسپاسی بکنید،
   خدا بی نیاز از سپاس شما و شایسته همه گونه ستایش است.

أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللّهُ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ
      فَرَدُّواْ أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ

9- آیا خبر سرگذشت آنهائیکه پیش از شماها زندگی میکردند ، قوم نوح و عاد وثمود و اقوام بعد از آنها
    که جز خدا کسی از جزئیات سرگذشت آنها اطلاع ندارد، به شما نرسیده است؟
    پیامبرانشان با دلائل و نشانه های روشنگری به سوی آنها آمدند ولی آنها دستهایشان را در دهان آنها میگذاشتند
    (که جلوی دهان و گفتارشان را بگیرند) و میگفتند:
    "آنچه را شما مأمور ابلاغ آن هستید، ما منکر آن هستیم و نسبت به آنچه که ما را بدان دعوت میکنید، خیلی شک و تردید داریم."

قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى قَالُواْ
إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ

10- پیامبرانشان گفتند: " آیا به خدا که آفریننده و پديدآورنده هستی آسمانها و زمین است میتوان شک داشت؟
    همان خدائی که برحمت خود شما را میخواند تا گناهان شما را بیامرزد و بشما فرصت زندگی درست ونیکوکاری
     را برای جبران گذشته تان تا زمان معین مرگ میدهد."
     آنها گفتند: " شما که بشری جز مانند ما نیستید! میخواهید مانع پرستش ما از آنچه آباء و اجداد ما میپرستیدند بشوید.
     (اگر راست میگوئید) پس یک معجزه و دلیل روشنی ارائه دهید!"

قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَكِنَّ اللّهَ يَمُنُّ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ
      وَمَا كَانَ لَنَا أَن نَّأْتِيَكُم بِسُلْطَانٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَعلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

11- پیامبرانشان بایشان گفتند: " مسلماً ما هم انسانهائی مانند شما هستیم ولی خدا برهرکس اراده بفرمايد، بر او منت میگذارد
     (و او را مأمور هدایت مردم میفرماید) و ما توان آنرا نداریم که برای شما معجزه ای ظاهر کنیم، مگر به امر خدا
     و (از شما هم هراسی نداریم چونکه) مؤمنان بایست تنها به خدا توکل داشته باشند."

وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ

12- " و چرا بخدا توکل نداشته باشیم در حالیکه او ما را به راههای سعادت هدایت فرموده
       و ما مسلماً در برابر آزارهای شما صبر و بردباری خواهیم نمود
       و بایستی کسانی که توکل میکنند، تنها به خدا توکل کنند (نه غیر).

وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ

13- و کافران (تهدید کردند و خطاب به پیامبرانشان) گفتند:
    "حتماً شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد، مگر اینکه به کیش و آئین ما برگردید."
    سپس در چنین موقعیتی پروردگارشان به آنها وحی فرمود که: " ما حتماً مشرکان ستمکار را هلاک خواهیم کرد."

وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ذَلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ

14- و شما را پس از آنها در سرزمین سکونت و آرامش خواهیم بخشید،
    این فضل و لطف الهی شامل کسانی میشود که از نتایج نافرمانی مقام ناظر من بیم داشته و از عواقب وعده تهدید من بترسند. "

وَاسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ

15- و (پیامبران از خداوند) تقاضای گشایش و پیروزی کردند و هر گردنکش ستيزه جو نومید و نابود شد.   

مِّن وَرَآئِهِ جَهَنَّمُ وَيُسْقَى مِن مَّاء صَدِيدٍ

16- و پس از پایان و مرگ و نابودی اش درین دنیا، روانه دوزخ شده و آنجا از آبی گند و بوی ناک میآشامد.

يَتَجَرَّعُهُ وَلاَ يَكَادُ يُسِيغُهُ وَيَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ وَمِن وَرَآئِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ

17- به زحمت جرعه جرعه آنرا مینوشد، میخواهد خودداری کند ولی ناچار به نوشیدن است.
    عذاب های مرگبار از هرسو به او میرسد ولی قرار نیست بمیرد و بدنبال آن باز عذابی شدید وجود دارد
    (که همه این عذابها بازتاب پلیدی و تبهکاری و ستمگریهای خودشان هست).

مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَيْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِيدُ

18- مثال اعمال کسانی که به پروردگار خود منکر و کافر شدند، همچون خاکستری است که تند باد در روزی طوفانی به آن بوزد،
     همانگونه آنها هم قادر نخواهند بود از نتیجه کوششها و تلاشهای دنیوی خود چیزی برای خود نگهدارند
     و این گمراهی و انحراف دور و درازی است .

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحقِّ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ

19- (ای انسان) آیا نمی بینی و بررسی نمیکنی که خدا آسمانها و زمین را براساس حق و حکمت آفریده است
     و اگر بخواهد شماها را از بین میبرد و آفرینشی نو پدید میآورد؟

وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ

20- و این برای خدا کار دشواری نیست.

وَبَرَزُواْ لِلّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاء لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللّهِ
      مِن شَيْءٍ قَالُواْ لَوْ هَدَانَا اللّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ سَوَاء عَلَيْنَآ أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ

21- (در روز رستاخیز) مردم در پیشگاه خدا ظاهر میشوند.
     در این هنگام پیروان کم فکر به گردنکشان که در برابر حق ایستادگی میکردند، میگویند:
     "ما در دنیا پیرو شما بودیم، آیا اکنون شما میتوانید قدری از عذاب خدا را از ما بپذیرید و بردارید؟ "
     آنها پاسخ میگویند: " اگر خدا راه رهائی از عذاب را بما نشان میداد، ما هم بشما نشان میدادیم.    1
     دیگر فرقی برايمان ندارد چه بیتابی کنیم و چه شکیبائی، راه گریز و نجاتی برایمان وجود ندارد." 

وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ
     لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

22- درآن زمان که دیگر کار از کار گذشته، شیطان (ابلیس) بحرف آمده و میگوید:
     "براستی خدا به شما وعده حق و راست داد و من هم به شما وعده دادم ولی (وعده من دروغ بود و) برخلاف وعده رفتار کردم.
     من شما را مجبور نکردم، تنها شما را (با وسوسه به کفر و بدیها) دعوت کردم وشما هم دعوت مرا پذیرفتید.
     پس دیگر مرا ملامت نکنید بلکه خودتان را سرزنش بکنید.
     من فریاد رس شما نیستم و نه شما فریادرس من،
     من از اینکه شما مرا پیشتر در دنیا از نظر پیروی در برابر خدا قرار داده بودید، منکر و بیزارم،
     چونکه آشکار است که برای ستمگران (به خود و یا دیگران) عذابی دردناک در انتظار است!"

وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ

23- و آنهائیکه ایمان آورده و کارهای شایسته وخوبی انجام داده اند، وارد باغهای بهشتی
     که در زیر (درختان و گیاهانش) جویبارها روان است، میشوند و به فرمان پروردگارشان برای همیشه در آن ماندگار میمانند
     و در آنجا خوشامد گوئی و درودشان، سلام و صلح و آرامش است.

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاء

24- آیا متوجه شدی که خدا درباره سخن پاک چگونه مثل زده است؟
     سخن پاک و درست همانند درختی پاکیزه است که ریشهاش ثابت و استوار و شاخه هایش سر به سوی آسمان کشیده اند.

تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَيَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

25- (درخت پاک و پربار و پرارزش) همواره به مشیت پروردگارش، میوه های خود را میدهد
     (همانطور هم سخن پاک و مهربان و درست انسانهای خوب، میوه های پربار شخصی و خانوادگی و اجتماعی ببارمیآورد)
     و خدا این امثال را برای مردم میزند تا متوجه عمق معنای آن بشوند و پند بیاموزند.

وَمَثلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ

26- و مثال سخن پلید هم چون درخت پليد و بی مصرف و بی حاصلی است که ریشه آن از زمین درآمده و ثبات و پایگاهی ندارد
     (مانند سخن دروغ و دشنام و کفر که اساس و پایه و نتیجه خیری ندارد).

يُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ وَيُضِلُّ اللّهُ الظَّالِمِينَ وَيَفْعَلُ اللّهُ مَا يَشَاءُ

27- خدا وجود آنهائیرا که ایمان آورده اند، با سخن استوار (توحید و راستگوئی) هم در دنیا و هم در آخرت آرامش و ثبات میبخشد
     و منکران کافر و ستمگران را در گمراهی (وبی ثباتی) رها میگذارد و خدا هرچه مشیت و اراده بفرماید، تحقق می بخشد.

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ

28- آیا متوجه وضع و رفتار افرادی شدی که نعمت خدا (مانند آتش و فلزات و نفت و غیره...) را به کفران آن
     (يعنی سوءاستفاده و تخریب و آلودگی و کشتار) تبدیل کردند و قوم و ملت خود را به دیار نابودی روانه ساختند؟

جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ

29-آنها نیز به جهنم میرسند و چه دیار و قرارگاه بدیست.

وَجَعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ

30- و (این گردنکشان و ستمگران) برای خدا همتایانی در قدرت و تصمیم گیری در زندگی مردم قائل شدند
     و به آن روی آوردند تا بدان وسیله مردم را از راه او (سرسپردگی و پرستش خدای یگانه) منحرف کنند.
     بگو: " این چند روز زندگی دنیا را بهره بگیرید ولی سرانجام تان بسوی آتش (دوزخ) است."

قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ يُقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خِلاَلٌ

31- (ای پیامبر) به بندگانم که ایمان آورده اند بگو که نماز را مرتب برپا دارند
     و از آنچه بایشان روزی دادیم در راه خدا پنهان و آشکار انفاق کنند،
     پیش ازینکه آن روز (رستاخیز) فرا رسد که در آن نه خرید و فروش و نه دوستی و رابطه (و پارتی بازی)هيچ وجود ندارد.

اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ
      رِزْقًا لَّكُمْ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَسَخَّرَ لَكُمُ الأَنْهَارَ

32- خدا همان است که آسمانها و زمین را آفریده
     و از آسمان آب میباراند و بوسیله آن انواع میوه ها و محصولات را از زمین میرویاند که رزق و روزی شما بشوند
     و کشتی را وسیله استفاده شما قرار داد که به مشیت و امر او در دریا جریان و حرکت ميکند
     و نیز رودخانه ها را در تسخیر شما و وسیله استفاده شما قرار داد است.

وَسَخَّر لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَآئِبَينَ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ

33- و نیز برای استفاده شما، خورشید و ماه را که همواره و منظم در حرکتند، با تسخیر به ادامه حرکتشان،
     مورد استفاده شما قرار داده است و نیز شب و روز را برای نظم (استراحت و کار) شما مورد استفاده تان گذاشته است.

وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ

34-و خداوند از هرچه از او از نعمتها خواستید و تقاضا کردید، به شما عنایت فرمود
    و اگر بخواهید نعمتهای خدا را بشمارید، هرگز نمیتوانید شمار نعمتهای بی حدّ او را تمام کنید.
    (با اینهمه نعمت¬های بیشمار) انسان براستی موجودی بسیار بخود ستمگر و ناسپاس است.

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعْبُدَ الأَصْنَامَ

35- و یاد بیاورید زمانی را که ابراهیم عرض کرد:  پروردگارا، این شهر (مکه) را شهر امن و امانی قرار بده
     و من و فرزندانم را از پرستش بتها بدور نگهدار.

رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَمَنْ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

36- پروردگارا، این بتها وسیله گمراهی بسیاری از مردم شده اند درحالیکه هرکس از آئین توحیدی من پیروی کند، از خودم محسوب است
    و کسی از آئین من نافرمانی کند (تو اگر بخواهی او را هدایت میفرمائی) چون تو آمرزنده و مهربان برنیکان هستی.

رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً
      مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ

37- ای پروردگار ما، من بعضی از فرزندانم را در سرزمین بی آب و علفی در کنار خانه محترم تو ساکن ساختم تا نماز را برپا دارند.
     (ای پروردگار عزیز) تو قلبهای (بسياری) از مردمان را متوجه (آئین) آنها بفرما
     و از محصولات و میوه ها به آنها رزق و روزی عنایت بفرما تا به سپاس نعمتهای تو باشند.

رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَمَا يَخْفَى عَلَى اللّهِ مِن شَيْءٍ فَي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء

38- ای پروردگار ما، تو آنچه را ما پنهان و یا آشکار میکنیم میدانی و مسلماً هیچ چیز نه در زمین و نه در آسمان برخدا پنهان نیست.

الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعَاء

39- سپاس و ثنای بندگان سزاوار آن خدائیست که در سن پیری من، اسمعیل و اسحق را بمن عنایت فرمود،
     همانا پروردگار من دعا را میشنود (واجابت میفرماید)

رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاَةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاء 

40- پروردگارا، من و آيندگان من را از نماز گذاران قرار بده و دعای مرا بپذير.  

رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ

41- پروردگار ما، مرا و والدین مرا و مؤمنان را در روزی که حساب اعمال زندگی برپا میشود، بیامرز.

وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ

42- و نباید خیال کنید که خدا از آنچه ظالمان میکنند، غافل است،
     بلکه خداوند بآنها مهلت داده و تا روزی که چشمان از وحشت حیرت زده میشوند، کیفرآنها را به تأخیر میاندازد.

مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لاَ يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاء

43- (در آن روز) از وحشت ناگهان این ستمگران سر و گردنهای خود را به آسمان بلند کرده،
     چشمهایشان از ترس خیره شده و پلک نمیزد و دلهایشان فروریخته وتهی از هر امیدی است.

وَأَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ
      نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ

44- و (ای پیامبر) مردم را هشدار بده از روزی که عذاب کیفر فرا میرسد،
     آنگاه آنان که ستم روا میداشته اند عاجزانه میگویند:
     " ای پروردگار ما مدت کمی دیگر به ما فرصت بده که دعوت ترا پاسخ مثبت بدهيم و از پیامبرات پیروی کنیم."
     (در جواب میشنوند:) مگرشماها پیشترها قسم نمیخوردید که هرگز زوال و فنائی برای قدرت شما و کیفری در کار نیست؟

وَسَكَنتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الأَمْثَالَ

45- و شماها در کاخهای ستمگران سکونت داشتید و برای شما آشکار شده بود که برسرآنها چه آورده بوديم
     و برای شما آنقدر مثال سرگذشت های ملتهای گذشته را ذکر کرده بوديم.

وَقَدْ مَكَرُواْ مَكْرَهُمْ وَعِندَ اللّهِ مَكْرُهُمْ وَإِن كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ

46- آنها (ای پیامبر) هرچه مکر و حیله داشتند، به کار بردند و مکر و نقشه کشی و شیطنت آنها نزد خدا شناخته شده و خنثی است،
     گرچه مکرشان آنقدر قوی باشد که میتوانست کوهها را از جای برکند.

فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ

47- ازینرو گمان مبر که خدا هرگز از وعده ای را که به پیامبرانش داده تخلف بکند
     چرا که خدا آن قدرتمند بی همتا و انتقام گیر میباشد.

يَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَيْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ للّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ

48- آن روزی که این زمین به زمینی دیگر و آسمانها دگرگون (با مشخصاتی دیگر) تبدیل ميشوند
     و مردم همگی در پیشگاه خداوند، آن تنها یکتای غالب برهمه ظاهر میشوند.

وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الأَصْفَادِ

49- و گناهکاران را در زنجیر، درهم بسته می بینی.

سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَتَغْشَى وُجُوهَهُمْ النَّارُ

50- لباسهایشان از قطران (چسبناک و بدبو و قیرمانند) بوده و چهره هایشان را آتش میپوشاند.

لِيَجْزِي اللّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ

51- تا خدا هرکس را برطبق اعمالش کیفر بدهد، همانا خدا سريع به حسابها رسيدگی ميفرمايد.

هَذَا بَلاَغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِ وَلِيَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ

52- این قرآن پیامی الهی است که به همه انسانها برسد
     تا بوسیله آن همگی هشدار و از عواقب تبهکاری بیمناک شوند
     و بدانند که او تنها یگانه معبود سزاوار پرستش است و اینکه خردمندان واندیشمندان از آن پند بگیرند.

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست