Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مکه - شامل ۹۸ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره مريم - سوره  ١٩

كهيعص

1- کهیعص

ذِكْرُ رَحْمَةِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا

2- این یادی از لطف و رحمت پروردگارت به بنده خوبش زکریا میباشد.   

إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاء خَفِيًّا

3- هنگامیکه زکریا پروردگارش را آرام و از ته دل صدا کرد.

قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا وَلَمْ أَكُن بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا

4- عرض کرد : "پروردگارا، استخوان و توانم سست گشته و ضعف پیری بر سرم تافته است
    و من هرگز در دعا محروم از اجابت تو نبوده‌ام"،

وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِن وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا

5- "و من از وارثانم پس از رفتنم بیم دارم (که افراد صالحی نباشند) و همسرم نیز نازا وعقیم است.
    از اين رو از درگاه رحمت خودت، برایم ياوری عنایت بفرما."

يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا

6- که وارثی از من و از خاندان یعقوب باشد.
   (و پروردگارا،) تو او را بسیار پسندیده و مورد رضايت خودت قرار بده.

يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا

7- ما فرمودیم :" ای زکريا، ما ترا به داشتن پسری مژده میدهیم که نامش (یحیی) است که پیش از آن، همنامی برایش قرار نداده بودیم."

قَالَ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا

8- (زکریا پرسید و) گفت :
   "پروردگارا، چگونه می‌شود که من دارای پسری باشم در حالیکه زنم نازاست و خودم هم واقعاً پیر و فرتوت شده‌ام ؟"

قَالَ كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا

9- (قرشته) گقت: " همین‌طور (خواهد شد)،
    پروردگارت فرموده است که این کار برای من بسی آسان است و در حقيقت ما ترا قبلا آفریدم، در حالی که چیزی نبودی!"

قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا

10- زکریا باز عرض کرد :"پروردگارا برایم یک نشانی مرحمت بفرما (که دارای پسری خواهم شد.)"
     خداوند فرمود: "نشانه ات این خواهد بود که با وجود سلامتی، تا سه (روز و ) شب با مردم توان صحبت نخواهی داشت "

فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا

11- پس از آن از محراب عبادت برون رفت و رهسپار قومش شد و بآنها با اشاره فهماند
     که بامدادان و شامگاهان به تسبیح وعبادت خداوند مشغول شوید.

يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا

12- (سپس وقتی که یحیی بمرحله توانائی رسید،) به او فرمودیم:
    " ای یحیی، مفاد نوشته کتاب الهی (تورات) را فرا گیر و در اجرای آن شديدا بکوش. و ما در کودکی، مقام نبوت را باو داديم. "

وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِيًّا

13- و از لطف خاص از جانب ما، او به آن مقام محبوبيت و پاکیزگی رسید. و او انسان پارسائی بود.

وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّا

14- و نسبت به والدین خود مهربانی و نیکی میکرد و آنسان زورگو و گنه پیشه‌ای نبود.    

وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا

15- درود بر او روزی که بدنیا آمد و روزی که مرد و روزی که دوباره زنده برانگیخته خواهد شد.  

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا

16- و (ای محمد) در کتاب (قرآن مجید) از احوال مریم یادآوری کن، زمانی را که از خانواده‌اش بسوی شرق شهر (بیت‌المقدس) کناره گرفت.

فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا

17- و سپس (برای عبادت) به کُنج پنهانی، دور از آنها جائی گرفت.
     در چنین حالی در عبادت بود که ما روح (يعنی فرشته روح‌القدس) خود را بسوی او فرستادیم،
     او برایش به صورت انسانی برازنده پدیدار شد

قَالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمَن مِنكَ إِن كُنتَ تَقِيًّا

18- مریم که چنین دید، به او گفت :"من از تو، به خدا پناه می‌برم که پارسا باشی."

قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا

19- (روح القدس) گفت: "من براستی فرستاده پروردگارت هستم تا به امراو به تو مژده پسری پاکیزه را برسانم."

قَالَتْ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِيًّا

20- مریم گفت: "چگونه می‌توانم دارای پسری باشم در حالیکه هرگز دست بشری بمن نرسیده و هرگز کار زشتی نکرده‌ام! "

قَالَ كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِيًّا 

21- (آن فرستاده خدا) گفت : " همین طور آسان! پروردگارت فرمود که به تحقق رساندن این امر بر من بسیار آسان است! "
     و " اینکه او را معجزه‌ای برای مردم و مایه رحمت و لطفی از خود قرار خواهیم داد
     و محققا این امر حتمی و درباره آن تصميم گرفته شده است. "  

فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا

22- پس از امر خدا، مریم آن پسر را باردار شد و (برای دوری از سرزنش نادانان) به جائی دور به خلوت رفت.

فَأَجَاءهَا الْمَخَاضُ إِلَى جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَذَا وَكُنتُ نَسْيًا مَّنسِيًّا

23- پس از دوران بارداری که هنگام زائیدن بر او رسید، زیر شاخه درخت نخلی رفت و (از درد و اندوه) گفت:
    " ای کاش پیش از اين مرده بودم و بکلّی خودم و نامم فراموش شده بود."

فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا

24- (مریم درین غم و اندیشه بود که) صدائی از پائین وجودش به او گفت:
    "غمگین مباش، پروردگارت زیر پایت چشمه آبی جاری فرموده است."

وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا

25- " شاخه درخت نخل را بطرف خودت تکان بده تا میوه خرمای تازه برایت بریزد."

فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا

26- " بعد از آن میوه بخور و آب چشمه را بیاشام و چشم خود را (به دیدار فرزندت) روشن نما
     و هرگاه بشری را ببینی، بگو: " من برای خدای بخشاینده بر همه، روزه‌ای نذر کرده‌ام و با هیچ انسانی تا روزه دارم سخن نخواهم گفت."

فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا

27- آنگاه پس از اینکه قوم مریم (ازین تولد آگاه شدند،) به نزد او آمدند، در حالیکه او فرزندش را در بغل‌اش حمل میکرد.
     آنها با سرزنش گفتند :" ای مریم وضع افتضاحی به بار آوردی. "

يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا

28- " ای خواهر هارون، پدرت مرد بدی نبود و مادرت هم زن زشتکاری نبود ( تو این فرزند را از کجا آوردی؟ )."

فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا 

29- مریم به پسرش اشاره کرد که جواب را از او بشنوند.
     آنها گفتند :" چطور می‌توانیم با طفل گهواره‌ای صحبت بکنیم؟ "

قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا

30- (درین موقع عیسی به اذن خدا به سخن درآمد و) گفت:
     " من بنده خدا هستم، او کتاب (انجیل) را بر من عنایت فرمود و مرا پیامبر مقرر داشت."

وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا

31- و مرا هر کجا که باشم مايه برکت (برای جهانيان) قرار داده و تا زنده ام،
    او (خداوند) مرا به برپا داری نماز و دادن ذکات، توصيه فرموده است

وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا

32- "و به خوبی کردن به مادر توصیه فرمود و مرا شخصی زورگو و ستمگر و بدبخت نگردانید."

وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا

33- " و درود و لطف خدا بر من است، روزی که بدنیا آمدم و روزی که از جهان میروم
      و روزی که (در رستاخيز) دوباره زنده و برانگیخته می‌شوم. "

ذَلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ

34- این داستان عیسی پسر مریم است، و اين گفتار راستین آن است که مردم درباره آن ( يعنی چگونگی خلقت او) شک دارند.

مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ سُبْحَانَهُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ

35- امکان ندارد که خدا فرزندی داشته باشد.
    او منزه و ماورای این چیزهاست.
    (حقیقت امراين است) که هرگاه تصميم به ایجاد موجودی بگیرد چنانچه بفرمايد " باش ! " بلافاصله هست.

وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ

36-  خدا براستی پروردگار من و پروردگار شما است.
     پس (دیگران را نپرستید و) تنها او را بپرستید.
     این راه راست و آئین درست است.

فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ

37-  پس از گذشت زمان، گروه‌های مختلف (درباره عیسی پسر مریم) بین خودشان اختلاف نظر پيدا کردند،
     (گروهی او را خدا پنداشتند و گروهی پسر خدا در تثلیت، و برخی او را پسر یوسف نجّار خواندند! )
     وای بر آن کسانی که راه کفر و شرک را پیمودند از حضور و حسابرسی در آن روز بزرگ رستاخيز!

أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا لَكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

38- روزيکه پيش ما ميايند، آنها شنوا و بينا ميشوند، ولی امروز ستمگران در گمراهی اشکاری هستند.

وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ

39- و( تو ای پیامبر) آنان را هشدار بده از آن روز حسرت و پشیمانی (حسابرسی)   
    هنگامیکه دیگر کار از کار گذشته است (و بازگشتی به این زندگی نیست) ولی اکنون آنها در غفلت بوده
    و حتی (يگانگی خدا و آن روز رستاخيز را) باور ندارند.

إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ

40- ما (خدای یگانه، در پایان زندگی کره زمین) وارث زمین و ساکنانش می‌شویم و همه (بی‌اختیار) بسوی ما باز میگردند.

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا

41- و نیز (ای پیامبر) در کتاب (قرآن) از ابراهیم یادآوری نما که او براستی شخصی راستگو و پیامبری والا بود.

إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنكَ شَيْئًا

42- هنگامیکه به پدرش گفت:
     " ای پدرجان، چرا چیزی را می‌پرستی که نه می‌شنود و نه می‌بیند و هیچ حاجتی را برایت برآورده نمی‌تواند بکند؟ "

يَا أَبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءنِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا

43- " ای پدرجان (از وحی الهی) دانشی بمن آموخته شده که بتو نرسیده، از اين رو، تو از من پیروی کن تا ترا براه درست رهنمائی بکنم."

يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَنِ عَصِيًّا

44- " ای پدرجان، شیطان را نپرست و از او پیروی نکن، چونکه شیطان به مخالفت با خدای مهربان برخاست."

يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَن فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا

45- " ای پدرجان می‌ترسم که عذابی از سوی خدای بخشاینده هستی بر همه بر تو برسد که در نتیجه هم نشين شیطان باشی."

قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْراهِيمُ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا

46- او (در جواب به ابراهیم ) گفت: "ای ابراهیم، مگر تو از خدایان من رویگردان و بی‌عقیده شده‌ای؟
     اگر از مخالفت دست برنداری، ترا سنگسار میکنم، برو و مدتی از من دور باش."

قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي إِنَّهُ كَانَ بِي حَفِيًّا

47- (باز ابراهیم) گفت:
     "در صلح و سلامت باش؛ من از پروردگارم برایت تقاضای آمرزش خواهم کرد که او در حق من بسیار مهربان است،"

وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَى أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاء رَبِّي شَقِيًّا

48- "و من از شما و این بت‌هائیکه غیر از خدا به دعا و کمک می‌خوانيد، دوری میکنم و من پروردگار یکتایم را به دعا میخوانم،
     باشد که تا از فيض اجابت دعایم بدرگاه پروردگارم محروم نباشم."

فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا

49- پس از آنکه از آن مشرکان و آنچه آنها غیر از خدا می‌پرستیدند دوری گزید،
     ما از لطف و رحمت خود، به او اسحاق و بعدها یعقوب را عطا فرمودیم و همه‌شان را مقام نبوت عنایت فرمودیم.

وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا

50- و از رحمت ویژه خود آنها را بهره‌مند ساخته و برایشان آوازه‌ای بلند
     و زبان گويای راستی و درستی (نبوت) بسيار بلند مرتبه مرحمت فرموديم.

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا

51- و نیز از موسی در این کتاب یاد کن که براستی انسانی وارسته و با اخلاص و پیامبری (بزرگ) با اخبار الهی بود.

وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا

52- و او را در منتهااليه قسمت راست دامنه کوه طور ندا دادیم (که دستورات ما را بشنود)
     و او را بمرحله قرب (يعنی نزديکی ذهنی به خدا و) نجات بخشی نائل کرديم.

وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا

53- و از روی لطف و رحمت خود، برادرش هارون را (نیز برای کمک به او) مقام نبوت بخشیدیم.

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا

54- و نیز در این کتاب از اسمعیل یاد کن که در وعده و پیمان وفادار بوده و پیامبری با خبرهای الهی بود.

وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا

55- و او همواره خانواده‌اش را به نماز و زکات توصیه میکرد و او نزد خداوندش بنده‌ای پسندیده بود.

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا

56-  و نیز در این کتاب از ادریس یاد کن که پیام آوری راستگو بود،

وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا

57- و ما مقام و مرتبه‌اش را بسیار بلند گرداندیدیم.

أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا
      وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا

58- اینان کسانی از شمار پیام آوران بوده‌اند که خداوند به آنها لطف فرموده بود،
     از اولاد آدم و از اولاد آنهائیکه با نوح در کشتی آنانرا سوار کرده بودیم
     و از اولاد ابراهیم و اسرائیل (یعقوب) و دیگر کسانیکه آنها را هدایت فرموده و به مقامی ویژه برگزیده بوديم.
     اینان چنان حالی داشتند که هرگاه آیات خدای مهربان بر آنها تلاوت می‌شد،
     با گریه و اشتیاق برای نزدیکی به خدای پر مهر، به سجده در می افتادند.

فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا

59- پس از اینان، جانشینانی آمدند که نماز را بی‌اهمیت داشته و ضایع کردند و در پی شهوات و امیال خود رفتند،
    اینان بزودی (در قیامت) به کیفر گمراهی خود خواهند رسید،

إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا

60- مگر آنانکه توبه کرده و ایمان آورده و رفتار واعمال خوب داشته‌اند که این گونه افراد وارد بهشت می‌شوند
     و بهیچوجه ستمی به آنان روا نخواهد شد.

جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا 

61- آن باغهای بهشتی جاودانی، که خدای مهربان به بندگان خود بصورت غیب (فعلاً پنهان) وعده فرموده است
     و براستی وعده او یقیناً به انجام میرسد.

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا

62- (ساکنان آن بهشت) هرگز سخن بیهوده‌ای در آن نمی‌شنوند، بلکه همه گفتارشان با صلح و صفاست.
     و بامدادان و شبانگاه روزی آنها برایشان آماده است.

تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّا

63-  چنان بهشت برينی را نصیب آن بندگان خود می‌فرمائیم که پارسائی و خدا آگاهی پیشه کرده بودند.

وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَلِكَ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا

64- (وحی آوران و فرشتگان می‌گویند: ای محمد،) "ما هيچ چيز را بجز امر پروردگار تو نازل نميکنيم.
     هر چه در پيش رو و آینده ماست و آنچه در گذشته ما و بین گذشته و آینده ما است متعلق به اوست
      و خداوند به آن احاطه و آگاهی کامل دارد و پروردگارت هرگز هيچ چيزی را فراموش نمی‌فرماید.

رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا

65- او پروردگار آسمانها و زمین و آنچه بین آنها در فضا وجود دارد، ميباشد،
     از اين رو او را (خداوند یکتا) را پرستش کن و در راه بندگی او صبر و بردباری داشته باش.
     آیا کسی را که با نام ها و صفات او باشد (و لایق و سزاوار پرستش باشد) ميشناسی؟

وَيَقُولُ الْإِنسَانُ أَئِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا

66- و انسان (در شک) اظهار میکند: " پس از اینکه من مردم، واقعا باز در آینده (زنده شده و از گور) بيرون ميايم؟ "

أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا

67- آیا انسان متوجه این حقیقت نمی‌شود که ما او را پيش تر از اين، يک بار آفريديم در حالیکه اصلا چیزی نبود.

فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا

68- سپس در بارگاه پروردگارت، آن منکران و کفرورزان را با شیاطین و بدان در قیامت محشور میگردانیم،
     سپس آنانرا احضار خواهیم نمود تا دور آتش جهنم به زانو درآیند.

ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا

69- سپس هرکس را که بیشتر سرکشی از آئین خداوند مهربان کرده بود،
     از یک یک گروه ها و فرقه‌ها جدا مينمائيم (تا به کیفرشان برسند). 

ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِلِيًّا

70- و نيز ما آنهائیرا که سزاوارتر به رفتن به جهنم هستند، بهتر از همه مشناسيم.

وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا

71- و هیچیک از شما (نوع بشر) نيست مگراینکه وارد آن (برای ديدن جهنم) می‌شود و این حکم قطعی پروردگارت ميباشد،

ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا

72- سپس ما، همه آنهائی را که پارسا و تقوی پیشه بوده‌اند، از آنجا نجات بخشیده و ستمگران را در آ‌نجا می‌گذاریم تا بزانو درآيند.

وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَّقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا

73- و هنگامی که آیات روشن‌گر ما (درباره برتری مومنان بر کافران) خوانده می‌شود، آنان که منکر و کافرند، از مومنان پرسش می‌کنند:
     " کدام یک از دو گروه (مومنان و مسلمانان فقیر و یا منکران ثروتمند)
     وضع و مقام‌شان بهتر و زندگی و منزلت شان بهتر و خوش آيند تر است ؟"

 َ وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا

74- و چه بسیار افرادی را پيش از این‌ها ما هلاک کرديم، در حاليکه زندگی و اثاث‌شان زیباتر و پرجلوه‌تر بود.

قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ
      إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا

75- بگو: آنهائیکه در گمراهی مانده‌اند، خداوند مهربان به آنها فرصت خوب و مهلت و طول عمر و ثروت‌ می‌دهد،
     تا وقتی که آنچه را که بآنها وعده داده شده بود، ببينند، يا در اين دنیا مورد عذاب و بدبختی قرار بگيرند
     و یا (پس از مردن،) زمان رستاخیز که فرا می‌رسد، خواهند دانست که (مومن و یا کافر)
     کدامیک روزگارش بدتر و سپاهش ضعیف‌تر است.     1

وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَّرَدًّا

76- خدا روشن‌بینی و هدايت آنهائیرا که با کوشش براه درست هدایت یافته‌اند، افزون می‌فرماید
     و اعمال صالح و خوبی که از انسان باقی میمانند، از جهت پاداش نزد پروردگارت، بهتر بوده
     و از نظر بازگشت و بازدهی، ارزش آنها بهتر (از مال و ثروت و قدرت دنیوی) است.

أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا

77- (ای پیامبر) متوجه شدی آن شخصی را که کافر و منکر آیات ما هست و ادّعای پوچ کرده که:
     " البته در بهشت هم خیلی ثروت و فرزند خواهم داشت."

أَاطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا

78- آیا او از غیب آینده اطلاع حاصل کرده یا اینکه از خدای مهربان قول و پیمانی دریافت کرده است؟

كَلَّا سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا

79- البته هرگز چنین چیزی اساس ندارد و این حرفهای پوچ را در نامه اعمالش ثبت خواهیم فرمود و بر عذابش سخت خواهیم افزود.

وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا 

80-  و ما هرچه که او (از مال و فخر و فرزند و غیره) سخن میگفت، وارث آن می‌شویم و او تک و تنها برای حسابرسی بسوی ما میآید.

وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا

81- مشرکان غیر از خدا برای خود خدایانی باطل بمنظور دریافت احترام بیخود و عزّت دنیوی برگذيده اند
    (مانند متولیان آئین‌های فراوان غیر توحیدی).

كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا

82-  به هيچ وجه درست نيست، آن خدایانی را که آنها مورد پرستش باطل قرار میدهند (مانند عیسی مسیح و یا علی و غیره،)
      در رستاخیز نه تنها عبادت بیهوده مشرکان را نفی می‌کنند، بلکه اظهار ضدیّت و مخالفت برعلیه آن مشرکان خواهند نمود.

أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا

83- (ای پیامبر) آیا متوجه نشدی که ما شیاطین و بدان را همنشین کافران و منکران مینمائیم
     که مایه تحريک (به گناهان) و مايه آزار و ناراحتی شدید برای آنها می‌شوند.

فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا 

84- از این رو تو برای عذاب آنها شتاب مکن. مسلما ما به آنها فرصت داده و به حساب آنها از روی عدالت میرسیم.

يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا

85- آن روز (رستاخیز) ما پارسایان و خدا آگاهان را بسوی قرب رحمت خدای مهربان بخوشی جمع می‌کنیم،

وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا 

86- و تبه‌کاران را تشنه  بسوی دوزخ روانه می‌سازیم.

لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا 

87- هیچکس حق انتخاب اینکه همراه و شفيع چه کسی باشد را در آن روز ندارد،
     مگر آنکه (در زندگی دنیا) پیمان ازلی خدا را دائر بر زندگی بر پایه یکتاپرستی را قبول کرده بوده و بدان پای‌بند بوده است
     و از درگاه خداوند عهدی گرفته باشد.

وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا

88- مشرکان (مانند برخی از مسیحیان امروز) ادعا می‌کنند که خدا دارای پسر شده است!

لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا

89- ای مشرکان، واقعاً سخنی بسیار زشت و احمقانه بر زبان آورده‌اید!

تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا

90- ازین (گفتار و دروغ بزرگ) نزدیک است آسمانها به خروش آمده و از هم فرو ریزند و زمین شکافته شود و کوهها پاره پاره کردند!

أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا

91- از اینکه برای خدا، ادعای فرزندی میکنند!

وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا

92- اصلاً امکان ندارد و سزاوار نیست که خدا فرزندی داشته باشد،

إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَنِ عَبْدًا

93- بلکه هیچ موجودی در آسمانها و در زمین نیست مگر اینکه بعنوان فرمانبردار خدای مهربان به عرصه وجود آمده است.

لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا

94- او به وضع و شمار و تعداد همه آنها (موجودات) کاملا آگاه می‌باشد.

وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا

95- و هر کدام از انها در روز رستاخیز به تنهائی به پیشگاه او ميروند.

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا

96-  براستی آنان که به خدای یگانه ایمان آورده و کارهای خوب و نیک در زندگی انجام میدادند،
     خدای مهربان آنانرا مورد محبت و دوستی (خوبان) قرار خواهد داد.

فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا

97- ما آيات قرآن را بزبان تو آسان و روان نموده‌ایم تا به وسيله آن (قرآن)،
     به انسانهای پارسا و خداآگاه مژده داده و به افراد لجوج منکر، هشدار بدهی.

وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا

98- و چه بسیار پیش ازینها اقوامی را هلاک و نابود ساختیم.
     آیا چیزی را از وجود حتی یکی از آنها احساس میکنی؟
     و یا کمترین صدائی از آنان را هرگز می‌شنوی؟

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست