Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مکه - شامل ١٣۵ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره طه - سوره  ٢۰

طه

1- طه

مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى

2- (ای پیامبر) ما قرآن را بر تو نفرستادیم که بوسیله آن به رنج و سختی بیفتی.   

إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يَخْشَى

3- مگر اینکه پند و یادآوری برای کسانی باشد که به درگاه خداوند احساس خشوع دارند (متواضع هستند و از نافرمانی او ميترسند). 

تَنزِيلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى

4- فرستادن قرآن از سوی اوست که زمین و آسمانهای بلند را آفریده است.

الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى

5- آن خداوند بخشاینده هستی بر همه که در عرش يعنی در اداره عالم هستی، هماهنگی برقرار فرموده است.

لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى

6-  هرچه در آسمانها و زمین و بین آنها در فضاست و یا زیر خاک است، همه متعلق به اوست.

وَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى

7-  و اگر با صدای بلند (یا آهسته) سخن بگوئی، او به همه اسرار و نهان آگاه است.

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى

8- آن خدای یگانه که هیچ معبودی سزاوار پرستش جز او نیست و او دارای نامها و صفات زیباست.

وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى

9- و آیا داستان موسی را شنیده‌ای؟

إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى

10- هنگامیکه آتشی را (از دور) دید آنگاه به خانواده اش گفت :" همین جا توقف کنید که من از دور آتشی دیدم،
     شاید که قدری از آن آتش را برایتان بیاورم یا بوسیله نور آتش راهی به منزلگاهی پیدا کنم."

فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي يَا مُوسَى

11- چون موسی به آن آتش رسید، ندا داده شد که " ای موسی "

إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى

12- "من پروردگار تو هستم، (با این آگاهی که دریافتی،) پاپوش ات را درآر، تو در وادی مقدس "طوی" (و مقام قرب ما) قدم نهاده‌ای."

وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى

13- "و من ترا به پیامبری برگزیده ام و پس از این بآنچه وحی می‌شود، گوش فرا دِه!"

إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي

14- " بدان که همانا من الله، خدای یگانه هستم که هیچ معبودی سزاوار پرستش جز من نیست،
      از این رو فقط مرا پرستش کن و همواره نماز را برای یادآوری من برپادار."   

إِنَّ السَّاعَةَ ءاَتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى

15-  " ساعت پایان جهان حتما فرا خواهد رسید، من زمان آن را پنهان نگهمیدارم تا
      (مردم امکان آزمایش و کوشش در کارهای خوب داشته باشند و تا به) هر کس بر طبق کوشش و کارهایش پاداش داده شود."

فَلاَ يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لاَ يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى

16- " از اين رو، مبادا افرادی که به آن زمان (رستاخيز) ايمان ندارند و در پی هوای نفس و امیال خود هستند،
      ترا از رعایت و اهميت دادن به آن زمان، باز دارند که در آنصورت بدبخت و هلاک می‌شوی."

وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَا مُوسَى

17- و ای موسی (بگو:) " آنچه که در دست راست توست، چيست؟ "

قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَى

18- موسی عرض کرد: " این عصای منست که بر آن تکیه میزنم و گوسفندانم را بوسیله آن ميرانم
     و از بوته‌های و درختان برایشان برگ می‌ریزم و نیز کارهای ديگری با آن ميکنم."

قَالَ أَلْقِهَا يَا مُوسَى

19- خدا فرمود: " ای موسی آن (عصا) را بیانداز."

فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَى

20- آنگاه موسی عصا را انداخت؛ بعد آن (عصا) به اژدهائی تبدیل شد که به هر سوئی می‌شتافت.

قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الْأُولَى

21- خدا فرمود: "عصا را (که اژدها شده) دوباره بگير و ترس نداشته باش، چون آنرا دوباره بصورت اولی (عصا) برمیگردانیم." 

وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاء مِنْ غَيْرِ سُوءٍ آيَةً أُخْرَى

22- " و نیز معجزه دیگر: دستت را به گریبان خود فرو بر، تا از آن (دستت)، بدون هيچ خطر و عیبی، نوری سفيد به بيرون درخشان گردد."

لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى

23- " (اینها از این جهت است) تا از معجزات و نشانه‌های قدرت خود را به تو بنمایانیم."

اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى

24- " اینک (مجهز به این معجزات شگرف،) با ماموریت پیام الهی بسوی فرعون روانه شو که او سرکشی و ستمگری پیشه کرده است."

قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي 

25- موسی عرض کرد :" پروردگارا، سینه‌ام را با جرأت و قضاوت درست مجهّز بفرما "

وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي

26- " و این کار را بر من آسان فرما."

وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي

27- " و عقده و لکنت زبانم را بگشای "

يَفْقَهُوا قَوْلِي

28- " تا (مردم) سخنم را خوب بفهمند."

وَاجْعَل لِّي وَزِيرًا مِّنْ أَهْلِي

29- "و از خانواده ‌ام برایم وزیر و معاونی قرار بده،"

هَارُونَ أَخِي

30- " هارون برادرم را ( وزیر من گردان.) "

اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي

31- " و به وجود و کمک او پشت مرا محکم فرما "

وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي

32- " و او را در انجام کارهایم و در این ماموریتم، شریک فرما "

كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا

33- "که ترا بسیار ستایش و سپاس کنیم."

وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا

34- "و ترا بسیار یاد بياوريم  (و ذکر عظمت و رحمت ترا بنمائیم.)"

إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرًا 

35- " براستی که تو به همه احوال ما بینا و آگاهی."

قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى

36-  خدا فرمود: " ای موسی درخواست تو مورد قبول و عنایت ما قرار گرفت."

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَى

37- "و همانا ما بار دیگر بر تو منت فراوان نهاده ايم."

إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا يُوحَى 

38- " هنگامیکه (برای حفظ جان تو از شر فرعونیان) به مادرت (پس از تولّد تو) آنچه را که بايد وحی ميشد، وحی ‌فرمودیم"

أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّي وَعَدُوٌّ لَّهُ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِّنِّي وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَيْنِي

39- " که نوزاد خود را در صندوقی بگذار و او را به دریا (رود نیل وسیع) برسان و در آن بیانداز."
     او نیز آن (صندوق حاوی ترا) در دریا گذاشت وجریان آب و امواج دریا آنرا به ساحلی رساند
     تا دشمن آئین من و دشمن آن نوزاد، آنرا (از آب) برگرفت و من در دل‌های آنانکه ترا (از آب) گرفته بودند،
     نسبت به تو مهر و محبتی از جانب خودم گذاردم، تا باین ترتیب تحت نظر من پرورش پیدا کنی."    1

إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن يَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ
      مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ يَا مُوسَى

40- خواهرت که در پی تو بود (و ترا نزد فرعونیان یافت،) به آنها گفت:
    " آيا میخواهید بشما کسی را معرفی کنم که از اين کودک کاملا پرستاری بکند؟ "
     آنها نیز قبول کردند (که مادرت از تو مواظبت بکند) و ترا بدینوسیله بمادرت بازگرداندیم تا دیده‌اش بدیدارت روشن گردد و غمگین نباشد.
     و (بعدها) کسی از فرعونیان را (بدون عمد،) کشتی، باز تو را از (پیگرد آنان و) از نگرانی نجات دادیم
     و ترا چندین آزمایش‌های سخت نمودیم و سالها در میان مردم "مدین" وقت گذراندی، سپس ای موسی به مقام پیامبری رسیدی،

وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

41- و ترا برای انجام ماموریت خود، مجهز و آراسته فرمودم.

اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكْرِي

42- اکنون تو همراه برادرت و با ارائه معجزات من برويد و در یاد و ذکر من سستی روا مدارید.

اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى

43-(هر دوی) شما بسوی فرعون برويد که او سرکشی کرده است.

فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى

44- و هر دو با کمال آرامی و نرمی سخن بگوئید، باشد که او متوجه حقائق بشود و یا از عواقب کار خود بترسد.

قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن يَطْغَى

45- آندو عرض کردند:
     " پروردگارا، ما واقعاً می‌ترسیم که بر ما خیلی سخت بگيرد و ما را شکنجه بدهد و یا در کفرورزی، باز سرکشی بکند."

قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى

46- خدا فرمود: " نترسيد من با شما هستم، همه چيز را ميشنوم و همه چيز را ميبينم. "

فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكَ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى

47- " اکنون هر دو بسوی فرعون رفته و بگوئید:
     " ما فرستاده پروردگارت هستیم و بنی‌اسرائیل را آزاد نموده، همراه ما بفرست و آزارشان مکن.
      ما یقیناً معجزه‌ای از سوی پروردگارت آورده‌ایم.
      و درود و سلام حق بر آنکسی باد که از هدایت و رهنمائی خدا پیروی کند."

إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَى مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّى

48- " براستی به ما وحی شده که عذاب الهی بر آنکس که خدا و پیامبرانش را تکذیب نماید و از حق روی برگرداند، حتمی است."

قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَا مُوسَى

49- فرعون پرسید: " ای موسی این خداوند شما کیست؟ "

قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى

50- موسی گفت: " خداوند ما همان است که به همه موجودات عالم، هستی بخشیده و آنها را خلق فرموده
     و نيز در مسیری که خود تعیین فرموده، هدایت می‌فرماید."

قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى

51- فرعون گفت: " پس سرنوشت اقوام پیشین (که خدای شما را نمی‌شناختند) چه می‌شود؟ "

قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَابٍ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى

52- موسی گفت: " دانش وضع سرنوشت‌شان در نزد پروردگارم در کتابی ثبت است، پروردگارم هرگز اشتباه و فراموش نمی‌کند."

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى

53- "همان خدائی که زمین را بستر آرامش و پرورش قرار داده و در آن راههای ارتباط با همدیگر را برایتان مشخص فرموده
      و از آسمان آب نازل فرموده تا بوسیله آن آب، انواع زوج‌های گیاهان را از زمین دربیاوریم." 

كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُوْلِي النُّهَى

54- " تا شما مردمان از آن نعمت‌ها بخورید و چهارپایان‌تان را بچرانید.
     در بررسی همین موضوع، نشانه‌هائی (از عظمت و حکمت و قدرت خداوند) برای بیدارشدگان خردمند وجود دارد."

مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى

55- از آن خاک (از زمين) شما را آفریدیم و شما را در آن باز می‌گردانیم و بار دیگر شما را از آن (هنگام رستاخیز) بیرون می‌آوریم.

وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى

56- و ما مسلماً همه آیات خود را (بوسیله موسی) به فرعون نمایاندیم ولی او همه را تکذیب و انکار کرد.

قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَا مُوسَى

57- (در عوض فرعون) گفت : "ای موسی، آيا تو آمده ای که بوسیله جادوگریت، ما را از (حکومت) سرزمین‌مان بیرون کنی؟ "

فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِّثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدًا لَّا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنتَ مَكَانًا سُوًى

58- "ما هم همانند جادوگری و سحر تو البته خواهیم آورد، پس موعدی بين ما و تو بگذار که نه ما و نه تو از آن تخلّف نکنیم
      و اين روياروئی، در مکان هموار خوبی باشد."

قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَن يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى

59- موسی گفت: "موعد شما، روز زینت (جشن قطبیان آن زمان) باشد و اينکه مردم حوالی ظهر (برای تماشا) جمع بشوند."

فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتَى

60- سپس فرعون از موسی روی برگرداند و به جمع‌آوری حیله و نقشه و ساحران خود پرداخت، سپس به وعده‌گاه آمد.

قَالَ لَهُم مُّوسَى وَيْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذَابٍ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى

61- موسی در آن هنگام (به ساحران) هشدار داد و گفت : وای بر شما، به خدا دروغ نبنديد
     که در نتیجه بنیاد شما را با عذاب، به باد هلاک خواهد دادٍ و آگاه باشید که هرکس به خدا افترا ببندد، نگون بخت شد و باخت.

فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى

62- سپس (جادوگران پس از شنیدن اندرز موسی) بین خودشان به گفت و شنود پرداختند ولی با صدای آهسته گفتگوهایشان را پنهان نگهداشتند.

قَالُوا إِنْ هَذَانِ لَسَاحِرَانِ يُرِيدَانِ أَن يُخْرِجَاكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلَى

63- فرعونیان گفتند این دو نفر (موسی و هارون) دو جادوگری هستند که در نظر دارند با کارهای جادوگری شان،
     شما را از سرزمین‌تان بیرون نموده و روش و طریقت خوب (اطاعت از فرعون) شما را از بین ببرند.

فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى

64- پس ای شعبده بازان، همه فنون‌تان را جمع‌آوری و آماده ساخته، بعد بیائید در مقابل(موسی و برادرش) صف‌آرائی بکنید
     و مسلماً در آن روز هر کس برتری داشته باشد، پیروز می‌شود.

قَالُوا يَا مُوسَى إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى

65- ساحران (چون در برابر موسی قرار گرفتند) پرسیدند:
    " ای موسی آیا تو مایلی اول نمایش خود را به عرضه بیاندازی و یا اینکه ما اوّل بساط مان را بیفکنیم (هر طور تو بخواهی)؟ "

قَالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى

66- موسی گفت: " شما اول بیاندازید.
    " (بعد که آنها بساط شعبده‌بازی خود را انداختند)، از حرکت بندهای ریسیده و چوبهای شعبده‌شان،
     بنظر موسی رسید که چیزی انگار تند در حال حرکت است.

فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُّوسَى

67- در این وضع موسی در خود احساس ترس نمود (که مبادا مردم، فرق بین شعبده و معجزه را درک نکنند).

قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَى

68-  (ما به موسی فرمودیم:) " نترس که تو حتماً غلبه و برتری خواهی داشت."

وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَى

69- "و حالا عصایت را که در دست راست توست، بیانداز(که اژدهائی می‌شود و) هرچه آنها درست کردند، می‌بلعد.
      کار اینها فقط سحر و افسون شعبده‌بازی است و ساحر و شعبده‌باز هرگز (در برابر معجزه‌ی الهی) پیروز نخواهد شد."

فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى

70- (پس از دیدار معجزه الهی موسی،) ساحران به سجده درافتادند و گفتند: " ما به خداوند هارون و موسی ایمان آورده‌ایم."

قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ
      وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى

71- (فرعون برآشفته شد و به ساحران)گفت: " آیا شما به او (موسی) ایمان و باور آورید پیش از اینکه من به شما اجازه بدهم؟
     پس معلوم می‌شود که او (موسی) در سحر و جادوگری معلم بزرگ شماست که به شما این شعبده بازی‌ها را یاد داده است.
     ازاينرو من دستها و پاهای شما را در خلاف جهت می‌برم و شما را به بندهای درخت نخل به دار می‌آویزم
     تا بدانید عذاب و مجازات کدام یک از ما سخت‌تر و پایدارتر است."

قَالُوا لَن نُّؤْثِرَكَ عَلَى مَا جَاءنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالَّذِي فَطَرَنَا فَاقْضِ مَا أَنتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِي هَذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا

72- ساحران گفتند :"ما هرگز ترا در برابر این معجزاتی که به ما ارائه شده و در برابر خدائی که ما را آفریده، مقدم نخواهیم داشت.
    حالا هرحکمی که میخواهی بکن، ولی تو حقيقتا قاضی نيستی، بلکه تو فقط در این دنیاست که می‌توانی حکم برانی."

إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِ وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَى

73- "ما به خداوند، پروردگارمان ایمان آورده‌ایم تا از خطاهای ما و آن گناه شعبده‌باری و جادوگری
     که تو ما را مجبور به انجام آن کرده بودی، بگذرد و بيامرزد، خدا و لطف و رحمت او بهتر و پایدارترست."

إِنَّهُ مَن يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيى 

74- "براستی هر کس گنه‌کار در رستاخیز نزد دادرسی پروردگارش برسد، جزایش جهنم است
     که نه در آن می‌میرد و نه زندگی دارد (که لذّتی ببرد)".

وَمَنْ يَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُوْلَئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَى

75- و هرکس مومن بوده و با اعمال صالحی که انجام داده، در زمان رستاخیز بسوی پروردگارش برسد،
     برای اینگونه افراد درجات بلند پایه‌ای خواهد بود.

جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاء مَن تَزَكَّى

76- باغهای بهشتی که در زیر درختانش جویبارها روان است و ایشان جاودانه در آن می مانند
     و این پاداش کسی است که خود را از آلودگی‌ها پاکیزه نگهمیدارد.

وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَّا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَى

77-  و به موسی وحی فرمودیم که بندگان(مومن) مرا شبانه از شهر بیرون ببر
     و راهی از راه دریا را پیش بگیر که به خشکی برسد و از غرق شدن و (از تعقیب فرعونیان) نترس.

فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُم مِّنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ

78- پس از آن، فرعون با سپاهیانش در تعقیب موسی و بنی‌اسرائیل رفت
     و سپس در جریان این تعقیب، امواجی از دریا آنها را چنان در خود فرو برد که آب همه آنان را پوشاند (و آنها غرق و ناپدید شدند.)

وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَى

79- و فرعون قوم خود را به گمراهی و بدبختی کشانید و هیچگونه راهنمائی درستی نکرد.

يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى

80- ای بنی‌اسرائیل (يعنی فرزندان یعقوب بدانید:) براستی ما شما را از چنگال دشمنان‌تان نجات عنایت فرمودیم
     و به شما وعده دادیم که در منتهااليه طرف راست دامنه کوه طور بیائید، (تا کلام حق را بوسیله موسی بشنوید)
     و (پس از نافرمانی و آوارگی در بیابان سينا) برایتان غذاهای خوب، من و سلوی (يعنی گزنگبين و گوشت بلدرچين) فرستادیم.

كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَمَن يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَى

81- تا از غذاهای پاکیزه حلال بخورید و کفران و ناشکری و سرکشی نکنید، مبادا که مستحق غصب من بشوید
     و البته هرکس سزاوار خشم من (بعلت عناد و سرکشی و ظلم) بشود، براستی خوار می‌شود.

وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى

82- و البته من بر کسی که (از کفر و گناه) توبه کند و ایمان آورده و کردار نیک داشته باشد که سرانجام هدایت بشود، آمرزش فراوان دارم. 

وَمَا أَعْجَلَكَ عَن قَوْمِكَ يَا مُوسَى

83- و فرمودیم :"ای موسی، چه موضوعی باعث شده که شتاب کنی و پیش از قومت (به این مکان مقدس)بیائی؟"

قَالَ هُمْ أُولَاء عَلَى أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى 

84- موسی گفت:
     " آنها دنبال من دارند می‌آیند و من با شتاب به میقات (محل وعده ملاقات) تو آمدم، ای پروردگار من، تا از من خوشنود باشی."

ققَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِن بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ

85- خدا فرمود: " در حقيقت ما قوم ترا پس از (رفتن) تو مورد آزمایش قرار دادیم و سامری آنها را سخت بگمراهی سوق داد."

فَرَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا أَفَطَالَ
      عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدتُّمْ أَن يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُم مَّوْعِدِي

86- موسی (که این را شنید) خشمگین و غمناک بسوی قومش بازگشت و گفت: " ای قوم من، آیا پروردگارتان بشما وعده خوبی نداده بود؟
     و آیا تحقق این وعده خیلی طولانی شد (که شما از آئین خدا دور شدید،) یا اینکه خواستيد سزاوار خشمی از سوی پروردگارتان بشوید
     که برخلاف وعده من رفتار کردید؟ "

قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِّن زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ 

87- آنها (با حالت عذرخواهی) گفتند " ما به میل و اراده خودمان پیمانت را نشکستیم،
     بلکه ما مجبور شديم که زینت‌آلات سنگينی را از قوم فرعون با خود حمل کنيم،
     سپس آنها را (در کوره آتش) انداختیم و سامری نيز خود چنان انداخت"

فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِيَ

88- " (و سامری) از آن یک مجسّمه گوساله‌ای را ساخت که صدای مانند گوساله (بوسیله وزش باد) از آن شنیده می‌شد و به مردم گفتند:
     این خدای شما و خدای موسی است ! " و سامری پیمانش را با موسی فراموش کرد.

أَفَلَا يَرَوْنَ أَلَّا يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلًا وَلَا يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا

89- آیا آنها درک نمیکردند که گوساله جواب کلام‌شان را نمی‌داد و فاقد توانائی هرگونه نفع یا ضرری برای آنها بود؟

وَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُونُ مِن قَبْلُ يَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِ وَإِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَنُ فَاتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوا أَمْرِي

90- در حالیکه هارون قبلا به آنها یادآور شده بود که: " ای قوم من، شما (بوسیله سامری و این گوساله ساختن،)
     مورد آزمون الهی قرار گرفته‌اید و آگاه باشید که پروردگار شما آن بخشاینده هستی بر همه است،
     از اینرو از این آئین (یکتاپرستی) من پیروی کنید و دستور مرا اطاعت کنید. "

قَالُوا لَن نَّبْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِفِينَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَى

91- (آنها در جواب به هارون) گفتند :"ما از پرستش این گوساله منصرف نمی‌شویم تا موسی نزد ما برگردد."

قَالَ يَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا

92- موسی پرسید: " ای هارون چه چیزی مانع جلوگیری و مبارزه تو با این گوساله پرستی شد،
     در حالیکه بوضوح میدیدی که اینها بسوی گمراهی میرفتند؟ "

أَلَّا تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِي

93- "چرا از من پیروی نکردی؟ آیا از دستور من سرپیچی کردی؟"

قَالَ يَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلَا بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي

94- هارون گفت : "ای پسر مادرم! ریش و موی سر مرا مکش، من می‌ترسیدم که تو بگوئی:
     " بین مردم بنی‌اسرائیل تفرقه انداختی و سفارش مرا (در مورد سازش با هم) رعایت نکردی."

قَالَ فَمَا خَطْبُكَ يَا سَامِرِيُّ

95- (موسی به سامری) گفت :"ای سامری، منظورت (از این کار زشت) چه بود؟ "

قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي

96- سامری گفت :"من متوجه چیزی شدم که آنها نشدند.
     من مشتی از تعلیمات رسول (يعنی تو موسی را در مورد توحید) گرفته و بدور انداختم و دلم این کار را برایم اینطور خوب جلوه داد."

قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَّنْ تُخْلَفَهُ
      وَانظُرْ إِلَى إِلَهِكَ الَّذِي ظَلْتَ عَلَيْهِ عَاكِفًا لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفًا

97- موسی گفت: " برو گم شو! که در تمامی بقیه زندگی‌ات این وضع را خواهی داشت که (بهرکس که نزدیک تو بشود) بگوئی:
     " با من تماس نگیر " و موعد مجازاتی در پیش داری که امکان خلاصی و تخلف از آن را نداری!
     حالا به این معبودت نگاه کن که او را می‌پرستیدی، آن را آتش زده و ذرات بقیه آن را در دریا می‌ریزیم (که نابود می‌شود)".

إِنَّمَا إِلَهُكُمُ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا

98- (موسی رو به مردم کرده و گفت): معبود راستین شما خدای یکتاست که هیچ معبودی جز او سزاوار پرستش نیست،
     دانش بی‌نهایت او همه موجودات را فراگرفته و با دانش خود، گیتی را پهناور فرموده است.

كَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاء مَا قَدْ سَبَقَ وَقَدْ آتَيْنَاكَ مِن لَّدُنَّا ذِكْرًا

99- (ای پیامبر، محمد،) ما بدین گونه از سرگذشت پشينيان برایت بازگو می‌کنیم
     و براستی این یادآوری‌های پندآموز (قرآن) را از دانش بی‌نهایت خود بتو عنایت فرموده‌ایم.

مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْرًا

100- هرکس از آن (قرآن) رویگردان شود، در روز رستاخیز بار سنگینی (از کفر و مسئولیت) بر دوش خواهد داشت.

خَالِدِينَ فِيهِ وَسَاء لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلًا

101- که همواره در آن حالت خواهند ماند.
      و در روز رستاخیز این بار سنگین بدی برایشان خواهد بود.

يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقًا

102- آنروز که (صدای پایان زندگی اين دنيا) در صور دمیده می‌شود
      و تبه‌کاران را در حالیکه (از وحشت) کبود و آبی‌رنگ شده‌اند، گردهم می‌آوریم.  

يَتَخَافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا

103- آنها بین خود با صدای آهسته گفتگو می‌کنند (برخی میگویند:)
      "شما بیش از ده روز (در حال زندگی و عالم برزخ) توقف نکردید."    2

نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا يَوْمًا

104- ما به آنچه که خواهند گفت، آگاهی کامل داریم، یکی از آنها که بنحوی روشن‌تر است اظهار میکند:
      "شما فقط یک روز بیش آنجا (در دنيا و دوره برزخ) نبودید! "

وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفًا

105- و (ای پيامبر، محمد) از تو درباره کوهها پرسش می‌کنند (که آنها چطور می‌شوند)،
      در پاسخ بگو: پروردگارم آنها را متلاشی خواهد کرد.

فَيَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا

106- و آنها را بصورت دشتهای صاف و هموار خواهد ساخت.

لَا تَرَى فِيهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا

107- بگونه‌ای که هیچ کجی و پستی و بلندی نمی‌بینی.

يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَت الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا

108- در آن زمان، همگی دستور (فرشته اسرافیل) را که ندا کننده‌ای بدستور خداست و در کارش اشتباه نخواهد بود، پیروی میکنند
      (که پس از صدای صور اسرافيل، از مرگ برخاسته و در رستاخیز برپا می خیزند.)
      و صداهای همه در برابر خداوند بخشاینده هستی بر همه، پائين آمده و جز صدای آهسته چیزی نمی‌شنوی.

يَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا

109- در آنروز هیچ شفاعتی سودی ندارد،
      مگر از ناحیه آنکه خداوند بخشاینده هستی بر همه، به او اجازه داده و از گفتار او راضی میباشد.

يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْمًا

110- خدا از حال و آینده و گذشته آنها کاملا آگاه است
      ولی آنها هیچ دسترسی و احاطه علمی به (دانش) او ندارند (که خدا چه تصمیم برای افراد خواهد گرفت).

وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا 

111- و همه چهره‌ها در برابر آن خداوند یگانه زنده همیشه پایدار، خاضع و فرو افتاده ميشود
      و کسانی که بار شرک و گناه و ستم را بر دوش خود همراه دارند، مأیوس و ناامید خواهند بود.

وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا

112- و هرکس که از کارهای شایسته و صالح را از روی ایمان انجام دهد، هیچ ترس و نگرانی نباید داشته باشد
      که کوچکترین ستمی و یا کمبود حقی بر او روا شود.

وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا وَصَرَّفْنَا فِيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا

113- و بدینگونه قرآن را به زبان عربی (گویا و رسا) نازل فرمودیم
      و در آن، انواع وعده‌های حق الهی را بازگو نمودیم، تا مردم همواره پارسا و خداآگاه و خدا پروا باشند
      یا (اقلاً) پيام الهی بگوششان رسيده باشد.

فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُل رَّبِّ زِدْنِي عِلْمًا

114- (ای پیامبر) آن (خداوند) که فرمان روای راستین است، بسیار بلند و برتر است.
       و پیش از اینکه زمان وحی (آیه‌های) قرآن فرا رسد، در دریافت آن شتاب مکن.
       و بگو:" پروردگارا دانش مرا فزونی ببخشای. "

وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا

115- قبل از اينکه آدم سهل‌انگاری و فراموش کند، از او (درباره عدم اطاعت از شیطان) پیمان گرفته بودیم،
      ولی در وجود او، تصمیم استواری (در نگهداری آن پیمان) ملاحظه نفرمودیم.

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَى  

116- و (ياد کن) آنگاه که به فرشتگان فرمودیم :" از برای (عظمت خلقت) آدم سجده نمائید "،
      همه سجده کردند مگر ابلیس که سرپیچی کرد.

 فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى

117- سپس فرمودیم :" ای آدم، این (ابلیس) دشمن تو و همسر توست،
      مبادا (بگذارید که شما را فریب دهد و) شما را از باغ بهشت بیرون کند که در نتیجه به رنج و مشقت خواهی افتاد."

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَى

118- در حقيقت، وضع تو در آنجا آنطور خواهد بود که در بهشت نه گرسنه و نه برهنه خواهی بود،

وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَى

119- و نیز اینکه در آنجا نه تشنه می‌شوی و نه آفتاب زده.

فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا يَبْلَى

120- ولی شیطان او را وسوسه کرد و گفت:
      " ای آدم، می‌خواهی ترا به درخت (زندگی) جاودانی و فرمانروایی بر سرزمينی که هرگز از بين نميرود، راهنمائی کنم؟ "

فَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى

121- (آدم و همسرش وسوسه شیطان را پذیرفتند) و آندو از میوه‌ی آن درخت خوردند (و از مقام و لباس بهشتی عاری شده)
       و برهنه گی شان، بر خودشان آشکار گردید و از برگهای درختان باغ برای خود لباس درست کردند.
       و بدین منوال، آدم از پروردگارش نافرمانی کرد و به بيراهه رفت.

ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى

122- سپس خداوند او را بسوی خود باز آورد و توبه و بازگشت او را پذیرفت و او را هدایت فرمود.

قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَى

123- فرمود: " شما دو نفر و همگی (و در نتیجه نسل همه شما) از آنجا (بهشت به زندگی روی زمین) فرود آئید،
      که در آنجا (روی زمين) بعضی از شما دشمن بعضی ديگر خواهید بود.
      سپس هرگاه پیام راهنمائی از سوی من بشما میرسد، هرکس از رهنمود من پیروی کند، گمراه نمی‌شود و در رنج نخواهد افتاد."

وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى

124- و هرکس از پیام و یاد من رویگردان شود، عرصه‌ی زندگی بر او تنگ خواهد شد
      و در روز رستاخیز (چون او بی اعتنا و نابينا به آيات خداوند بود)، ما او را نابينا زنده و محشور می‌گردانیم.

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا

125- آ نگاه او ميپرسد و ميگويد: " پروردگارا، چرا مرا کور محشور کردی، من که بینا بودم؟ "

قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنسَى

126- خدا می‌فرماید: " به اين دليل است وقتی که آیات راهنمائی ما به تو رسید، تو اعتنائی به آنها نکرده و فراموششان کردی
      و در نتیجه درچنین روزی، تو مورد بی‌اعتنائی و فراموشی قرار میگیری! "

وَكَذَلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى

127- و این چنین افرادی را که در ارتکاب گناه، زیاده‌روی کرده و به آیات پروردگارشان باوری ندارند، کیفر میدهيم
      و عذاب آخرت (پس از جریان رستاخیز و در جهنم،) از آنهم شدیدتر و پایدار تر است.

أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُوْلِي النُّهَى

128- آیا این رهنمائی و گوشزد برای آنها کافی نیست که متوجه بشوند که چه بسیاری از پیشینیان را هلاک نمودیم
      و اینها بر روی (خاک و روی) مسکن ها (ی ويران شده آنها) راه می‌روند
      و در این حقیقت، نشانه‌هائی برای عبرت خردمندان نهفته است.

وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامًا وَأَجَلٌ مُسَمًّى

129- و اگر تقدیر پیشین پروردگار مبنی بر مهلت دادن به آنها تا زمان مقرر نبود، عذاب الهی بر آنان زود لازم می‌شد.

فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاء اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى

130- بنابراین در برابر آنچه که آنها می‌گویند، صبر داشته باش و پیش از طلوع خورشید و پیش از غروب آفتاب
      و نیز در طول شب و دو طرف روز (قبل و بعد از ظهر) در یاد و ثنای خدا باش تا آرامش و رضایت خاطر داشته باشی.

وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَى

131- و به نعمتهائی (مادی) که به برخی از آنان دادیم، خیره مشو.
      این چیزها، جلوه‌های زندگانی دنیای فانی است که بوسیله آن، آنها را مورد آزمون قرار می‌دهیم
      و رزق و روزی (معنوی و بهشتی) پروردگارت بهتر و ماندگار تر است .

وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى

132- و خانواده‌ات را به نماز دستور بده و خود نیز بر آن همواره کوشا باش (این به سود خودتان هست،)
      ما از تو روزی نمی خواهيم، اين ما هستيم که نعمت ها و رزق و روزی را بتو عنایت می‌فرمائیم.
      و سرانجام نیکو، پاداش تقوی و پارسائی خواهد بود.

وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِّن رَّبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَى   

133- و (ناباوران) می‌گویند: " چرا برای ما آيه و معجزه‌ای از پروردگارش نمی‌آورد؟ "
      آیا خبر پیشگوئی‌های روشن شده که در کتاب‌های دینی پیشین است (و ظهور پیامبر و دین اسلام را اشاره نموده،) به آنها نرسیده است؟

وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَى

134- و اگر ما آنها را پیش از نزول قرآن (بخاطر گناهان‌شان،) بوسیله مجازاتی هلاک میکردیم، ادعا می‌کردند و می‌گفتند:
      " ای پروردگار ما، ایکاش برای ما پیامبری می‌فرستادی که از آیات و دستورات تو پیروی کنیم،
      پیش از اینکه به خواری و ذلت گرفتار بشویم."

قُلْ كُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَى

135- بگو: " همه ما منتظر تحقق وعده‌های الهی هستیم، و شما هم منتظر آن باشید
      و بزودی خواهید دانست که چه کسانی رهروان راه درست زندگی بوده و چه کسانی هدایت (بسوی خوشبختی جاودانی) یافته‌‌اند".

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست