Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مکه - شامل ۶۰ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره روم - سوره  ۳۰

الم

1- الف لام ميم (پيام از الله به محمد مصطفي)

غُلِبَتِ الرُّومُ

2- روميان مغلوب شدند.     

فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ

3- اين شكست در پائين‌ترين سرزمين (نزديك درياي مرده فلسطين كه سطح آن از همه جا پائين‌ترست ) واقع شد  1
   ولي پس از شكست‌شان، روميان بر دشمن‌شان (ايرانيان) غلبه خواهند كرد.

فِي بِضْعِ سِنِينَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ

4- و اين، در چند سال آينده اتفاق خواهد افتاد.    1
    امكان تحقق همه امور، در اراده و مشيت الهي است چه پيش از اين شكست و چه بعد از آن.
    و آن زمان (كه روميان مسيحي اهل كتاب بر ايرانيان پيروز شوند،) مؤمنان خوشنود و شاد خواهند شد.

بِنَصْرِ اللَّهِ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

5- اين (پيروزی) بياري خداست، او هر كس و هر ملتي را بخواهد ياري مي‌فرمايد.
    و او بر همه توانا و غالب و مهربان بر نيكان است.

وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

6- اين وعده‌ خداست و خدا هرگز بر خلاف وعده‌اش کاری نمي‌كند 
   ولي بيشتر مردم اين را نمي‌دانند (كه وعده خدا همانطور مي‌شود).  

يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ

7- مردم فقط از ظاهر زندگی دنيا اطلاعي دارند و از جنبه ديگر معنوي وجود و زندگاني ديگر (آخرت) خيلي غافلند.  

أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنفُسِهِمْ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ
وَأَجَلٍ مُّسَمًّى وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَاء رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ

8- آيا اينها در دل خود و در باره وجود خود نمي‌انديشند؟    
   خدا آسمانها و زمين را و آنچه بين فضايشان هست، جز با هدف بيان حقيقت و براي زمان و مدتي معين خلق نفرموده است،
   ولي اكثر مردم غافل از ادراك اين حقيقت بوده و بازگشت و معاد وملاقات پروردگارشان  را انكار مي‌كنند (و قبول ندارند).   

أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ
      وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

9- آيا آنها در زمين سير و سفر نميکنند تا سرانجام كساني را كه پيش از آنها زندگی ميکردند، مشاهده كنند که چگونه بود؟ 
   آنها از ايشان زورمندتر و پرانرژي تر در زمين بودند و بيشتر از اين‌ها در آن بنا و آبادي بجای گذاشتند
   و پيام‌آوران‌شان با دلائل و روشنگري‌ها نزدشان آمدند (ولي آنها انكار مي‌كردند و به كيفرشان رسيدند).
   خدا به هيچ وجه به آنها ظلمي نكرد بلكه آنها به خودشان ستم روا داشتند (و به كيفر رفتارشان رسيدند).

ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا السُّوأَى أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُون

10- همواره عاقبت كساني كه خيلي تبه‌كاري و بدرفتاري مي‌كردند، اين بود كه آيات خدا را تكذيب كرده و حتی آنرا به مسخره مي‌گرفتند.   

اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

11- خدا آفرينش را آغاز نموده، سپس آنرا بازميگرداند و تجديد مي‌نمايد و سپس همه شما به سوي او (برای حسابرسي) بازگردانده ميشويد.  

وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ

12- و روزي كه رستاخيز برپا مي‌شود، گناه‌كاران از همه نااميد (و شرمسار و غمگين) مي‌شوند.

وَلَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاء وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ

13- و برايشان از معبوداني كه شريك خدا تصور مي‌كردند، شفيعي نخواهد بود
     و آنگاه از همان معبودان ( که در دنيا به آنها دل بسته بودند،) دل مي‌كنند ( و برايشان بي‌ارزش و بي‌اهميت مي‌شود)،
     و منکر شريکانی که ميساختند ميشوند.

وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ

14- و روزي كه رستاخيز برپا مي‌شود، آنگاه مردم از هم جدا مي‌شوند.    

فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ

15- سپس آنانكه ايمان آورده و اعمال خوب برای بهبود جامعه انجام داده اند، در باغ خرمی از بهشت، شاد و خوشحالند. 

وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاء الْآخِرَةِ فَأُوْلَئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ

16- ولي آنانكه كافر شدند و آيات ما و رسيدن به زندگي آخرت را تكذيب مي‌كردند، اين‌ افراد براي عذاب احضار مي‌شوند. 

فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ

17- در ذكر و در نماز شبانگاه (مغرب و عشاء) و در نماز بامدادن‌تان (يادآور شويد كه) خدا منزه و برتر از هر گمان و تصور است،
    خدا را موقعی که روز را به شب و شب را به روز ميرسانيد، به منزه بودن ياد کنيد.

وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ

18- و همه ستايش با نيايش در آسمانها و زمين، همواره تنها و فقط سزاوار اوست،
     چه اين ذكر (خواندن سوره حمد) در نماز شب باشد و چه در نماز ظهرتان که او را ستايش مينمائيد.

يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَكَذَلِكَ تُخْرَجُونَ

19- اوست که از مواد و اشياء بيجان و مرده، موجودات زنده ايجاد مي‌فرمايد و زنده را مرده مي‌سازد
     و زمين را پس از مرگ و خاموشي موجودات زنده‌اش، دوباره زنده مي‌گرداند.   
     شما نيز بدينگونه در رستاخيز از حالت مرگ، (از گورها) زنده و برانگيخته مي‌شويد.

  وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ

20- و از نشانه‌هاي قدرت او آنست كه شماها را از مواد خاك آفريد،
     سپس شما همگی بصورت انسانها، در سراسر زمين پخش ميشويد.  

وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ

21- و از نشانه‌هاي حكمت او آن است كه برای شما از نوع خودتان، همسراني آفريد كه در جوار آنها آرامش داشته باشيد 
     و بين شما دوستي و مهرباني نهاده است.
     در اين پديده، نشانه‌هائي از حكمت آفريدگار براي مردم انديشمند وجود دارد.   

وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْعَالِمِينَ

22- و از نشانه‌هاي قدرت خداوند، آفرينش آسمانها و زمين و گوناگون بودن زبانها و رنگهاي شماست،
     در اين پديده‌ها، نشانه‌هائي از عظمت خداوند براي دانشمندان وجود دارد.

وَمِنْ آيَاتِهِ مَنَامُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُكُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ

23- و از نشانه‌هاي تدبير او، ايجاد خواب‌تان در شب و نيز در روز و جستجويتان براي روزي از نعمت‌هاي اوست.
    در اين پديده‌ها نشانه‌هائي از لطف او براي مردمي كه گوش حق‌شنو دارند،  وجود دارد.

وَمِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ

24- و از نشانه‌هاي قدرت اوست كه (رعد و) برق را به شما نشان مي‌دهد كه هم باعث ترس از صدمه، و هم مايه اميد باران برایتان ميشود
     و از آسمان آب باران فرو ميفرستد که سرزمين را پس از اينکه خشک و مرده بوده، زنده و خرم مي‌سازد.  
     در اين پديده‌ها نشانه‌هائي از عظمت او براي مردمي است كه درست نتيجه‌گيري مي‌كنند و ميفهمند. 

وَمِنْ آيَاتِهِ أَن تَقُومَ السَّمَاء وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِّنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنتُمْ تَخْرُجُونَ

25- و از نشانه‌هاي حكمت او اين است كه آسمان و زمين به فرمان او بطور هماهنگ پابرجاست. 
     سپس هنگامي که او شما را (زمان رستاخيز) از زمين برای يکبار فرا مي‌خواند، آنگاه از زمين بيرون آمده و  پديدار مي‌شويد 
    (و در صحنه قيامت حاضر مي‌ايستيد).

وَلَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ

26- و همه موجودات که در آسمانها و زمين هستند، همگی به او تعلق دارند و وجود همه، سرسپرده و مطيع امر او هستند.     2

وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

27- و اوست كه آفرينش را آغاز فرمود، سپس آنرا تجديد مي‌فرمايد و باز ميگرداند  
     و اين امر (بازگرداندن) براي او کاملا آسان است.  
     و عالي‌ترين نمونه و نمودار قدرت او، آفرينش و اداره آسمانها و زمين است و او بر همه مسلط و حكمفرماست.   

ضَرَبَ لَكُم مَّثَلًا مِنْ أَنفُسِكُمْ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن شُرَكَاء فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنتُمْ فِيهِ
      سَوَاء تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنفُسَكُمْ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ

28- خداوند از وضع رابطه خودتان مثلي مي‌زند
     آيا از خدمتكارانتان (كه بوسيله خريد و غيره، شما عهده‌‌دار و كفيل آنها شده‌ايد،)
     کسی از آنها بطور مساوي شريک در اموال‌تان که ما به شما روزی داده ايم هستند؟
     و از دخالت و تصرف آنها، همانند تصرف شريک های تان بيم و نگراني داريد؟
     (پس چرا تصور ميکنيد كه خداوند، که مالك همه هستي و حيات شماست، شراکت از مخلوقات خود را بپذيرد؟ كه البته غيرممكن است.)
     ما آيات را اينگونه براي مردم اهل فهم شرح مي‌دهيم، (تا درباره آن تعقل و نتيجه‌گيري درست بكنند). 

بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْوَاءهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ فَمَن يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ

29- بلكه مشركان ستمكار (بجای تعقل) بدون هيچ دليل علمي، از اميال خود پيروي مي‌كنند 
    (كه قائل به شريك بودن مخلوقات در قدرت خداوند هستند).
    در نتيجه چه كسي مي‌تواند كساني را كه خدا (به خاطر گزاف‌گوئي و عدم رعايت حقيقت،) آنها را، در گمراهي رها كرده،  هدايت بكند؟
    و آنها مسلماً يار و ياوري ندارند كه هدايت بشوند.   

فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

30- از اينرو، ايمان خود را متوجه آئين پاك و درست در باور داشتن به خدای يگانه نگهدار كه اين ادراك و باوري است
    كه خدا به طور طبيعي در سرشت انسانها نهاده است،
    و در اين خلقت خدا، تغيير و دگرگوني وجود ندارد. 
    اين است آئين درست و استوار و و پايدار و ابدي (باور به غير از يگانگي خدا، پايه و دوامي نخواهد داشت)  
    ولي بيشتر مردم (به اين مهمترين حقيقت) آگاه نيستند.

مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ

31- همه شما بايد روي به آئين يكتاپرستي کرده و به سوي او بازگشته و از نافرماني او پروا داشته باشيد
     و نماز را مرتب برپا داريد (كه ياد او باشيد) و از زمره مشركان نباشيد. 

مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ

32- از آنهائي نباشيد كه در دين و آئين‌شان دچار تفرقه و پراكندگي و گروه هاي متفاوت شدند  
     و هر گروهي به اعتقادات و روش خودشان دل خوش كرده‌اند.

وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ

33- هنگامي كه به انسانها ضرر و ناراحتي مي‌رسد، پروردگارشان را به كمك مي‌خوانند و دوباره متوجه او مي‌شوند، 
     بعد كه او آنها را از رحمت خود مي‌چشاند، آنگاه برخي از آنان به پروردگارشان شرك ميورزند
     و ديگران را شريك در بهبود و رهائي خود قائل مي‌شوند.      3   

لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ

34- كه بدين نحو به نعمت‌هائي كه به آنان داديم، كفران و ناسپاسي مي‌كنند.
     (اي مشركان حالا) هر چه دلتان مي‌خواهد از نعمت‌هاي خدا بهره‌مند شويد ولي به زودي نتيجه اين شرك و ناسپاسي را خواهيد ديد.

أَمْ أَنزَلْنَا عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا فَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا بِهِ يُشْرِكُونَ

35- آيا ما برای اين افراد مشرك، پيام و يا دليلي نازل كرديم كه در تأئيد شرك‌شان سخني ابراز كند.

وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ إِذَا هُمْ يَقْنَطُونَ 

36- هنگامي كه به مردم لطف و رحمتي مي‌چشانيم، بخاطر آن شاد وخوشحال مي‌شوند  
     و اگر رنج و مصيبتي بر اثر اعمال خودشان برايشان پيش بيايد، ناگهان نااميد مي‌شوند.

أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

37- آيا ملاحظه نكرده‌اند كه خدا براي هر كسي که مصلحت بداند و اراده بفرمايد، روزي را فراوان يا محدود مقدر مي‌سازد.
     در بررسي اين حقيقت، نشانه‌هائي از قدرت خداوند براي افرادي كه ايمان دارند وجود دارند.    4

فَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ ذَلِكَ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

38- پس (چون روزي را خدا بشماها داده است،) حق خويشاوندان و بينوايان و در راه ماندگان را (در راه خدا) بده
     كه اين پرداخت‌ها براي افرادي كه در آرزوي خوشنودي و رضاي خدا هستند، بسيار خوب است
     و اينگونه افراد رستگار و خوشبخت خواهند بود.

وَمَا آتَيْتُم مِّن رِّبًا لِّيَرْبُوَ فِي أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا يَرْبُو عِندَ اللَّهِ وَمَا آتَيْتُم مِّن زَكَاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ

39- آنچه را بعنوان ربا پرداخت مي‌كنيد كه به اموال مردم رباخوار مي‌افزايد، چيزي در پاداش خدا (برای شما) نمي‌افزايد، 
     ولي آنچه را به عنوان زكات با نيت رضاي خدا مي‌پردازيد، آن کمک ها به پاداش چندين برابر (برای شما) مي‌رسند.  

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَفْعَلُ مِن ذَلِكُم مِّن شَيْءٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ

40- خداست كه شما را آفريده و نيز به شما روزي مي‌دهد، سپس شما را مي‌ميراند و باز زنده مي‌گرداند.
     آيا هيچ ‌يك از اينهائي كه براي خدا شريک قائل هستيد، چنين كارهائي را مي‌توانند بكنند؟
     خدا منزه و برتر از اين تصوراتي است كه به او نسبت شريك داشتن مي‌دهند.

ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

41- فساد در پهنه زمين چه در خشكي و چه در دريا بر اثر اعمال مردم، گسترده و نمودار شده است،  
    كه در نتيجه خدا كيفر و گرفتاري بعضي از كارهاي‌شان را به آنها مي‌چشاند تااينکه شايد متوجه شده و به سوي خدا بازگردند. 

قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلُ كَانَ أَكْثَرُهُم مُّشْرِكِينَ

42- (اي پيامبر) بگو: " در زمين سير و سياحت كنيد تا عاقبت ناگوار اقوام پيشين را ملاحظه بكنيد وعبرت بگيريد.  بيشترشان مشرك بودند."

فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ

43- از اين رو، توجه خود را به سوي دين پايدار و جاوداني يكتاپرستي معطوف کنيد، بيش از اينكه آن روز حسابرسي برسد 
     كه كسي توان جلوگيري تحقق آنرا در برابر خدا ندارد و در آن زمان مردم كاملاً از يكديگر (برطبق اعمال‌شان) تفكيك و جدا مي‌شوند.

مَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ

44- هر كس كفر ورزيده به زيان خودش بوده
     و كساني كه كار نيك برای بهبود جامعه انجام داده و يا مي‌دهند (پاداش الهي را برای خودشان و) به نفع خودشان فراهم مي‌سازند،

لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ

45- تا خداوند آنهائي را كه ايمان آورده و اعمال خوب برای بهبود جامعه انجام داده‌اند، از كرم و لطف خودش پاداش عنايت بفرمايد.
    خداوند كافران را دوست نمي‌دارد.

وَمِنْ آيَاتِهِ أَن يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِيُذِيقَكُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

46- و از نشانه‌هاي (قدرت و حكمت) خداوند اين است كه بادها را بعنوان مژده (باران) مي‌فرستد  
     تا شماها را از رحمت خود بچشاند 
     و كشتي‌ها با امر او (بوسيله باد) روي آب حرکت کنند و تا اينکه شماها (در پي كار و كشاورزي و داد و ستد بوده)
     از نعمت او بطلبيد و برخوردار شويد و اينكه شايد سپاسگزار نعمت‌هايش باشيد.  

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاؤُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ

47- (اي محمد) پيش از تو پيامبراني به سوي قوم‌شان فرستاديم و با آيات روشنگر ما به سراغ آنها رفتند.
     (ولي هنگامي كه بناي جرم و بدكاري گذاشتند) از آنهائي كه مرتكب جرم مي‌شدند، انتقام گرفتيم
     و همواره ياري نمودن مؤمنان، حق مسلمي در مشيت ماست.

اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاء كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى
      الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ

48- خداست كه بادها را مي‌فرستد، تا آنها ابرها را روان سازند و آنها را در آسمان آنگونه كه اراده مي‌فرمايد، مي‌گستراند،
     سپس ابرها را متراكم مي‌سازد، پس از آن مي‌بيني كه باران از لابلاي آن (ابرهاي فشرده) بيرون مي‌ريزد.
     سپس او آنرا (باران را) بر هر گروهي از بندگانش كه بخواهد مي‌رساند كه آنگاه آنها شادمان مي‌شوند.   5

وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ

49-  اگر چه پيش از اينكه (خداوند) باران را به آنان بفرستد، آنها واقعاً مأيوس و نااميد بودند.

فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

50- پس به آثار رحمت خدا بنگر كه چگونه زمين را پس از خشكي و مردنش، زنده مي‌گرداند.
     حقيقتا هم اوست كه مردگان را زنده مي‌كند و او بر همه چيز تواناست. 

وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِيحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَّظَلُّوا مِن بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ

51- و اگر بادي (سوزان) بفرستيم كه در اثر آن مزرعه ‌داران محصول كشت خود را زرد و پژمرده ببينند، 
     در بيراهه كفران رفته و ناسپاسي مي‌كند.

فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاء إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ

52- (اي پيامبر) در حقيقت تو نمي‌تواني صداي حق را به گوش مردگان و ناشنواياني كه از حق رويگردان شده‌اند، برساني. 

وَمَا أَنتَ بِهَادِي الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ

53- و همچنين تو نميتوانی راهنماي ‌كوردلان از گمراهي‌هاي‌شان باشی.  
     تو فقط ميتوانی هدايت را به گوش افرادي كه به آيات ما ايمان آورده و در برابر حق تسليم و مسلمان هستند، برساني.

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَيْبَةً يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ

54- خداست كه شما را نخست از وضعی ناتوان و ضعيف آفريد،
     سپس بعد از ناتواني، به شما نيروي جواني و قدرت داد،  
     بعدها پس از نيرو و توانمندي، ضعف و پيري را مقدر فرمود.
     او هر چه و هر جور اراده بفرمايد، مي‌آفريند و او بر همه دانا و تواناست.

وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ كَذَلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ

55- و روزي كه ساعت و زمان حسابرسي (رستاخيز) برپا مي‌شود،  
     گنهكاران سوگند ياد مي‌كنند كه جز ساعتي (در عالم دنيا و برزخ) توقف نداشتند.
     اينها خود را در دنيا هم، همينطور گول مي‌زدند و به دروغگوئی و ياوه گوئی کشانده ميشدند.   

وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِلَى يَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ

56- و درين مرحله، افرادي كه دانش و ايمان به آنان عنايت شده بود، در جواب اظهار مي‌دارند:
     " در واقع شماها، در اجرای علم ازلي و مشيت خدا، به امر خدا، تا روز رستاخيز (در قبر) مانده ايد.
     حالا روز رستاخيز است ولي شماها آگاه نبوده‌ايد ! " 

فَيَوْمَئِذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ

57- در آن زمان ديگر عذرخواهي كساني كه مرتكب شرك و ستمگري شدند، برايشان سودي ندارد و توبه‌شان پذيرفته نمي‌شود. 

وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ

58- و ما در اين قرآن، انواع مثل‌ها را براي آگاهي مردم زديم، 
     باز اگر حتي براي آنها معجزه‌اي بياوري، حتماً‌ كافران خواهند گفت: " شما که فقط داريد حقه و جادو بكار مي‌بريد." 

كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ

59- خدا اين چنين بر دلهاي مردمي كه قدرت فهم حقيقت را ندارند، مهر بطلان مي‌زند
     (كه حتي معجزه را نمي‌‌توانند از جادوگري تشخيص بدهند).

فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ

60- پس (تو اي پيامبر، در مقابل شرارت آنها،) صبر و پايداري نما كه مسلماً وعده خدا حق و راست است
     و رفتار بد آنهائي كه به آئين خدا يقين ندارند، نبايد به تو احساس سستی بدهند (كه ترا در رساندن پيام خدا دلسرد بكنند).

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست