Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مکه - شامل ۳۰ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره سجده - سوره  ۳٢

الم 

1- ال لام ميم (از الله به محمد)  

تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

2- نزول اين كتاب (قرآن)، بدون شك از طرف پروردگار جهانها و جهانيان است.    

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ

3- يا اينکه مي‌گويند كه محمد آنرا (قرآن را) ساخته و پرداخته (و به دروغ آنرا بخدا بسته است)  
   نه، چنين نيست، بلكه اين قرآن همه‌اش درست و حقيقت است و از سوی پروردگارت مي‌باشد.  
   تا گروهي را كه هيچ هشدار دهنده‌اي پيش از تو بر آنان نيامده بود، هشدار دهي، باشد كه به راه درست هدايت شوند.

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى
      عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

4- خدا آن وجودی است که آسمانها و زمين و آنچه را که در فضا بين آنهاست، در شش دوره زماني آفريده  
    و نيز در عرش (يعنی اداره و کنترل) عالم هستي، هماهنگي برقرار فرمود. 
    غير از او، سرپرست و نگهدار و شفيعي (و ياروي) نداريد.
     آيا متوجه اين حقيقت نمي‌شويد؟

يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ

5- او امور جهان را، از آسمان گرفته تا زمين اداره مي‌فرمايد،
    سپس (نتيجه امور زمين و گزارش اعمال مخلوقات) در روزی و طول زماني که به درازای هزار سال
    با مقياس زماني كه شما انسانها حساب مي‌كنيد، به سوي او بالا رفته و عرضه ميگردد.  

ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

6- او داناي همه امور پنهان و آشكار است كه بر همه عالم هستي مسلط بوده و مهربان بر نيكان ميباشد.  

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ

7- همان وجودی كه هر چه را که آفريد، به بهترين وجه و شکل آفريد. 
   و آفرينش انسان را از گل آغاز فرمود.

  ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ

8- سپس ادامه نسل او را از عصاره‌ئي از آبي سبك مايه (منی) مقرر فرمود.

ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ

9- سپس شكل و اندامش را موزون ساخت و از روح رحمت خود در او دميد.
    و او برايتان شنوائي و بينائي‌ها و دلهاي با توان ادارك در اختيارتان گذاشت.
    اما (با وجود اين نعمت‌ها) شماها خيلي كم شكر نعمت‌ها را مي‌كنيد.

وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ كَافِرُونَ

10-و (كافران) گفتند: "مگر مي‌شود وقتي كه ما مرديم و گور و گم شديم، دوباره از نو خلق بشويم؟ "
    ولي حقيقت اين است كه آنها منکر ملاقات خداوندشان هستند.

قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ

11- (اي پيامبر) بگو:
     " آن فرشته مرگ كه مأمور گرفتن جان شما شده، جانتان را مي‌گيرد سپس بي‌اختيار به سوي پروردگارتان بازگردانده مي‌شويد." 

وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ

12- کاش گنه‌كاران را ميديدی كه سرهايشان به زير افكنده، نزد پروردگارشان زاري مي‌كنند كه:
    " پروردگارا، ما ديديم و شنيدم (جريان قيامت چگونه است)
    پس ما را به دنيا برگردان تا كارهاي خوب برای بهبود در جامعه انجام بدهيم، ما ديگر (به قيامت) يقين داريم." 

وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ

13- و اگر ما اراده مي‌كرديم، هر شخصي را اجباراً به راه درست هدايت ميکشانديم   
    ولي (ما آنها را آزاد گذاشتيم) و ما حقيقت را به آنها فرموده‌ بوديم كه (در صورت بي‌اعتنائي به راهنمائي ما)، 
    دوزخ را از جنيان و انسانهاي (بي‌ايمان و گنه‌كار) پر خواهيم نمود.  

فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

14- (و به آنها مي‌گوئيم:) حالا نتيجه فراموشي و بي‌اعتنايي به اين روز ملاقات‌تان را بچشيد.
     ما هم به شما اعتنائی نميکنيم.
     و اكنون عذاب جاوداني را به كيفر كارهاي بدي كه در دنيا مي‌كرديد، بچشيد.    

إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ

15- حقيقتاً فقط آنهائي به آيات ما ايمان مياورند كه چون آيات ما بر آنها يادآوري شود، به سجده افتاده 
     و بدون هيچ تكبري، به ستايش پروردگارشان مشغول مي‌شوند. 

تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ

16- پهلوي‌شان را (شبانگاه) از بسترها برداشته (براي نماز شب و نيايش برخاسته)
    و پروردگارشان را با حالي آميخته از ترس و اميد مي‌خوانند و از آنچه بايشان روزي داديم، به نيازمندان مي‌بخشند.

فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

17- هيچ كس نمي‌داند که چه پاداش مهمي كه مايه چشم روشني‌شان به خاطر رفتار و كردارشان خواهد بود، برايشان نهفته است.

أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ

18- آيا كسي كه مؤمن بوده، (در پيشگاه خداوند) مانند يك شخص نافرمان و بدكارست؟
     البته هرگز (آنها با هم) مساوی نيستند.

أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

19- مسلما آنهائی كه ايمان آورده و كارهاي نيك برای بهبود در جامعه انجام داده‌اند،   
    بخاطر رفتار و كرداري كه در زندگي دنيا داشتند، باغ‌هاي بهشتي که در آن جای خواهند گرفت، در انتظارشان خواهند بود. 

وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ

20- ولي آنهائي كه نافرماني خدا كردند، جايگاهشان آتش جهنم خواهد بود.
     هر گاه بخواهند از آنجا (از آتش) بيرون بروند، دوباره در آن بازگردانده مي‌شوند  
      و به آنها گفته مي‌شود: از عذاب آتشي كه آنرا همواره انكار مي‌كرديد، بچشيد.

وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

21- و حتما به آنها از عذاب و گرفتارهاي نزديكتر اين دنيا غير از عذاب بزرگتر آخرت، مي‌چشانيم،
      تا شايد متوجه شده به ياد خدا و بسوی او بازگردند.   

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ

22- و چه كسي ستمگرتر از آنکس است که آيات پروردگارش به او تذكر داده شود ولي او از آن دوري ‌كند؟ 
     مسلماً ما از گنه‌پيشه‌گان انتقام مي‌گيريم.  1

وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ

23- ما به موسي كتاب الهي (تورات) را عنايت فرموديم و تو (اي محمد) از اينكه او را (در بهشت) ملاقات خواهي كرد، هيچ شكي نداشته باش
     و ما تورات را وسيله هدايت بني‌اسرائيل قرار داديم.

وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ

24- و از بني‌اسرائيل پيشواياني برگزيديم كه چون بردبار و پايدار بوده و به آيات
     و معجزه‌هاي ما يقين داشتند، به دستور ما مردم را هدايت مي‌كردند.

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ

25- همانا خداوند تو در روز رستاخيز بين آنان (بني‌اسرائيل) در مواردي كه اختلاف نظر ‌داشتند، داوري مي‌فرمايد.

أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ أَفَلَا يَسْمَعُونَ

26- آيا براي هدايت آنها تذكر اين حقيقت كافي نيست كه چه بسياري از مردماني كه قرن‌ها پيش از آنان بودند،
     (آنها را به سبب كفرشان) هلاك نموديم و حالا اينها در خانه‌ها و مسكن‌هاي (ويران شده) آنها راه مي‌روند؟
     در بررسي اين حقيقت، نشانه‌هائي از قدرت و حكمت خداوند وجود دارد، آيا (باز اين پند را) نمي‌شنوند (و عبرت نمي‌گيرند)؟ 

أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ

27-  آيا دقت نميکنند كه ما آب را (به صورت ابرها و باران‌ها) به سوي سرزمين‌هاي خشك روانه ميکنيم
      و به وسيله آن کشتزار و سبزه‌ها و محصولات مي‌رويانيم كه از آن چهارپايان آنها و نيز خودشان مي‌خورند.
      پس چرا اين پديده را به ديده عبرت نمي‌نگرند.

وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

28- و (در عوض از روي لجاجت) مي‌گويند: " اگر راست مي‌گوئيد: اين زمان پيروزي شما (مؤمنان) كي اتفاق مي‌افتد؟ "

قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ

29- (اي پيامبر به انها) بگو: " هنگامي كه روز داوري خدا (در رستاخيز) و پيروزي رستگاران مي رسد،  
     ايمان آوردن كافران پس از ديدن حقيقت رستاخيز ديگر فائده‌اي برايشان ندارد
     و مهلتي براي توبه و جبران سركشي‌هايشان به آنها داده نخواهد شد. "    

فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ

30- (اي پيامبر) از اين رو، از آنها (اين كافران لجوج) روي برگردان و منتظر (رحمت خدا) باش و آنها هم كه منتظر (عذاب) هستند. 

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست