Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مدينه - شامل ۳۸ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره  محمد - سوره  ۴٧

الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ

1- آنهائی كه كافر شده و از راه خدا مردم را باز می‌دارند، او همه اعمال (حتی كارهای خوب و مفید قبلی) آنها را باطل و پوچ ميسازد.  

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ

2- اما كسانی كه ایمان آورده و كارهای خوب و مفید انجام داده و به آنچه كه بر محمد وحی نازل شده
    كه همان حق و حقیقت از سوی پروردگارشان می‌باشد، ایمان آورده‌‌اند،
    خداوند گناهان‌شان را ميپوشاند و امورشان را اصلاح می‌فرماید.   

ذَلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ

3- این وضع و تفاوت از آن سبب است كه منكران و كافران، از باطل و نادرستی پیروی می‌كنند
   و مؤمنان (به خدای یگانه و حقانیت قرآن كه به محمد نازل شده)، از راستی و درستی كه از پروردگارشان رسیده، پیروی می‌نمایند.
   خدا چنین مثال‌های آنها را (که شبیه وضع خود آنها است،) برای مردم می‌زند.

فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ
      أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّيَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ

4- (ای مسلمانان،) هنگامی كه در میدان جنگ با كافران (ستیزه‌جو) روبرو شدید، ضربت زدن به گردنشان مهم است،
    تا آنها را (زودتر) از پای درآورید، سپس اسیران را محكم ببندید.
    بعداً یا به آنها منت گذارده آزادشان كنید و یا از آنها فدیه (پرداخت مالی در برابر آزادی و يا تعويض اسيران) بگیرید،
    این وضع را همچنان ادامه دهید تا بار سنگين جنگ فرو نشیند (و پایان یابد).
    برنامه چنين است، و اگر خدا می‌خواست، خودش آنها را مستقیماً مجازات می‌كرد
     ولی مشیت او (خدا) چنین است كه بعضی از شما را بوسیله دیگران بیازماید (دفاع حق را در برابر باطل قرار دهد)
     و (بدانید) آنهائی كه در راه خدا كشته شدند، هرگز اعمالشان بیهوده و بی‌پاداش نخواهد بود.

سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ

5- خداوند، آنها (شهیدان) را (به جایگاه پرمنزلت‌شان) راهنمائی فرموده و وضع‌شان را خوب و اصلاح می‌فرماید.

وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ

6- و آنها را وارد بهشتی می‌فرماید كه پیشتر برایشان توصیف آنرا فرموده بود.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ

7- ای كسانی كه ایمان آورده‌اید،
   اگر شما خدا را (در پخش آئین توحید) یاری كنید، خدا هم شما را یاری می‌فرماید و گام‌هایتان را استوار می‌گرداند.

وَالَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ

8- اما كسانی كه كافر شدند، محكوم به نابودی شخصیت بوده و اعمالشان پوچ و نابود است.

ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ

9- این نابودی‌شان از این جهت است كه به پیامی كه خدا نازل فرموده، از آن بدشان آمده و به آن بی‌اعتنائی كرده
    و خدا هم اعمالشان را نابود و بی‌ثمر می‌گرداند.

أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا

10-آیا این كافران در زمین سیر و سیاحت نميکنند تا عاقبت كسانی را كه پیش از آنها بودند
    (و در كفر لجاجت می‌ورزیدند،) ببینند که چگونه بوده است؟
    خدا آنان را سرنگون ساخت
    و برای این كافران (كه با اسلام و مسلمانان بنای جنگ و ستیز می‌گذارند،) سرنوشتی شبیه آنها خواهد بود.

ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَى لَهُمْ

11- این بخاطر این است كه خدا سرپرست محبوب مؤمنان می‌باشد
     و آنهائی كه كافر شدند، سرپرست درستی ندارند (و همه كمك‌های‌شان به همدیگر محكوم به نابودی است).

إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ
وَيَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ

12- خدا كسانی را كه ایمان آورده و اعمال نیك و مفید انجام داده‌اند، وارد باغ‌های بهشتی می‌فرماید كه در زير آنها جویبارها روانند
     و آنهائی كه كافر شدند، از نعمت‌های دنیا بهره گرفته و همچون چهارپایان به خورد و خوراك مشغولند
     و سرانجام، آتش جهنم جایگاه آنان خواهد بود.

وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِّن قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ

13- و چه بسیار ساكنان شهرهائی را هلاك كردیم كه از شهری كه تو را از آن (مكه) اخراج كردند، قدرتمندتر بودند
     و در برابر كیفر ما، یاور و كمكی نداشتند.

أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ كَمَن زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ

14- آیا كسی كه در نعمت نور روشنگری پروردگارش می‌باشد، همانند كسی هست كه اعمال زشتش، در نظرش خوب و موجه جلوه می‌كند
     و همانند افرادی كه از میل و هوی و هوسهای خود پیروی می‌كنند، ميباشد؟    

مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ
      مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ
      خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ

15- بهشتی كه به خدا آگاهان و پارسایان وعده شده، بدین گونه است كه در آن جویبارهائی هستند
     كه آب‌شان گوارا و هرگز مزه آب مانده را ندارند و جویبارهائی از شیر وجود دارند كه طعم  مطبوع‌شان، هرگز خراب نمی‌شود
     و جویبارهائی از شراب پاكیزه لذت‌بخش و جویبارهائی از عسل صاف و روشن وجود دارند
     و برای بهشتیان از هر گونه محصولات و میوه‌ها، فراهم است
     و رحمت و آمرزشی از پروردگارشان دارند.
     آیا وضع بهشتیان مانند كسانی هست كه هميشه در آتش بوده و از آب جوشان بدبو می‌نوشند كه معده‌ها‌شان را پاره پاره می‌كند؟

وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ حَتَّى إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِندِكَ قَالُوا لِلَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا
قَالَ آنِفًا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ

16- (از منافقان،) افرادی هستند كه ظاهراً به سخنان تو گوش می‌دهند، تا اینكه از نزد تو كه بیرون می‌روند،
     آنها از مؤمنان اهل دانش (به مسخره) می‌پرسند: " این مرد چه می‌گفت؟! ".
     اینها افرادی هستند كه خدا بر دل آنها مهر باطل نهاده، چون آنها از میل و هوی و هوس و پیش‌داوری خودشان، پیروی كردند
     (نه با روح باز كه حقیقت سخن را بررسی كنند و بفهمند).

وَالَّذِينَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَآتَاهُمْ تَقْواهُمْ

17- برعكس، كسانی كه هدایت را پذیرفته‌اند، خدا بر هدایت‌شان می‌افزاید
     و به آنها توفیق پارسائی و تقوی و پرهیز از بدیها و گناهان را عنایت می‌فرماید.

فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاء أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ

18- آیا آنها جز این انتظار دارند كه زمان رستاخیز، ناگهان برسد تا در آن زمان تازه متوجه حقیقت آن بشوند،
     در حالی كه چگونگی‌های آن (بوسیله قرآن) آمده
     و زمانی كه ذكر این چگونگی‌ها تحقق بپذیرد، و به سرشان بیاید، آن موقع (اين فهميدن) برایشان چه سودی خواهد داشت؟
     (هنگام قیامت، تازه متوجه شوند كه دیر شده است.)

فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ

19- بدان كه هیچ معبودی سزاوار پرستش نیست جز خدای یگانه
     و از برای خطا و گناه خود و برای مردان مؤمن و زنان مؤمن، طلب آمرزش بنما
     و بدانید كه خدا همواره به محل‌های رفت و آمد و محل اقامت شما آگاه است.

وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَذُكِرَ فِيهَا الْقِتَالُ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ
       يَنظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلَى لَهُمْ

20- كسانی كه ایمان آورده‌اند، می‌گفتند: " چرا سوره‌ای (درباره جنگ دفاعی و جهاد) نازل نشده؟ "
     ولی بعد كه سوره‌ای با حكم صریح نازل شده و درباره جهاد و جنگ در آن سوره یادآوری شده،
     می‌بینی که افراد منافقی را كه در دلهایشان بیماری دو روئی وجود دارد،
     نگاهشان به تو مانند نگاه کسی است که انگار در حال غش و مرگ است،
     كه البته بر آنها سزاوارتر است که،

طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ

21- آنها اطاعت خدا را نموده و سخن شایسته ميگفتند و نیز هنگامی كه امر جهاد داده شد، اگر صداقت (به عهدشان)  با خدا داشتند،
     مسلماً برای آنها بهتر بود.  1  

فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ

22- شماها (كه از جهاد در می‌روید و رویگردان می‌شوید،) جز این است كه اگر قدرت یابید (به روش جاهلیت)،
     به فساد در زمین (مانند جنگ‌های بیهوده قبیله‌ای و كشتن دختران) پرداخته و قطع محبت و رابطه از خویشاوندان ميکنيد؟

أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ

23- اینها افرادی هستند كه خدا، آنها را از رحمت خود بدور نگهداشته
     و از اين رو گوشهایشان را ناشنوا از حرف حق و چشمان‌شان را از حقائق نابينا می‌نماید.

أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا

24- چرا آنها در معنای قرآن اصلا بررسی و تدبر نميکنند، یا اينکه بر دلهایشان قفل‌های بطلان هست؟
     (كه نفوذ و درك حقائق را ندارند.)

إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ

25- آنهائی كه پس از اینكه هدایت الهی قرآن برایشان حقائق را روشن نمود، به آن پشت كرده و مرتد (از دين برگشته) شدند،
     شیطان اعمال آنها را موجه و خوب برایشان جلوه داده و آنانرا با آرزوهای بیهوده، سرگرم كرده است.

ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ

26- این روش آنها از این جهت است كه به آنهائی كه از پیام الهی اكراه و ناخشنودی داشتند، گفتند:
     "ما در بعضی موارد از شماها اطاعت خواهیم كرد" ،
     البته خدا اسرارشان را می‌داند (كه اینها افراد دوروئی هستند.)

فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ

27- سرانجام این افراد چگونه خواهد بود، هنگامی كه دم مرگ، فرشتگان مأمور گرفتن جان، بر صورت و پشت آنان می‌زنند
     (كه وقت رفتن و جان دادن است) !

 ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ

28- این مجازات به علت آن است كه آنها پیروی از روشی كردند كه مایه ناخشنودی خدا بوده و از رضایت خداوند، بیزار بودند
     و در نتیجه، خدا اعمالشان را پوچ و نابود فرمود.

أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ

29- آیا آنهائی كه در دلهايشان بیماری نفاق و دوروئی وجود دارد، گمان كردند كه خدا كینه‌های‌شان را فاش نمی‌سازد؟

وَلَوْ نَشَاء لَأَرَيْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُم بِسِيمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ

30- و اگر اراده بفرمائیم، آنها را به تو (پیامبر) نشان می‌دهیم، تا آنها را از قیافه‌هاشان بشناسی،
     هر چند از طرز گفتارشان، مسلماً آنها را می‌توانی بشناسی. و خدا به همه اعمال شما مردم، آگاهی كامل دارد.

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنكُمْ وَالصَّابِرِينَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ

31- ما شماها را مورد آزمون قرار می‌دهیم تا مجاهدان و بردباران حقیقی را معلوم گردانیم
     و نیز اخباری را كه در مورد اوصاف و خوبی شما می‌گویند، مورد آزمون قرار دهيم.

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الهُدَى لَن يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَسَيُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ

32- آنهائی كه كافر شده و مردم را از راه خدا باز می‌دارند و پس از اینكه هدایت قرآن، حقائق را بر آنها روشن نموده بود،
     به مخالفت با رسول خدا برخاستند، هرگز هیچ ضرری به خدا نمی‌رسانند، بلكه خداوند همه اعمال و نقشه‌های آنها را خنثی می‌فرماید.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ

33- ای كسانیكه ایمان آورده‌اید، از خدا و رسول خدا اطاعت كنید و اعمال و كوشش‌های خود را (بوسیله نافرمانی از خدا و پیامبر،)
     پوچ و باطل نكنید.

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ

34- آنهائی كه كافر شده و مردم را از راه خدا بازداشته، سپس در حالی كه كافر بودند، مردند، هرگز خدا آنها را نخواهد بخشید.

فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَن يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ

35- ای مسلمانان، در جنگ سست نشوید و طلب آشتی و صلح (ذلت ‌بار) نكنید،
     در حالی كه شما برترید و خدا با شماست و كوشش‌های شما را بی‌پاداش نمی‌گذارد.

إِنَّمَا الحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ

36- زندگانی دنیا، (برای بسیاری) بازی و سرگرمی هست
     و اگر ایمان داشته و پارسائی و پرهیزگاری از گناهان، پیشه كنید، خداوند پاداش‌های‌تان را به شما عنایت می‌فرماید
     و (در برابر آن) از اموال شما چيزی نميخواهد.

إِن يَسْأَلْكُمُوهَا فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا وَيُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ

37- اگر خداوند، اموال شما را برای انفاق بخواهد و حتی به شما دستور انفاق بدهد،
     شما بخل می‌ورزید و آنگاه، خدا كینه و بدخواهی شما را فاش می‌سازد.

هَاأَنتُمْ هَؤُلَاء تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَمِنكُم مَّن يَبْخَلُ وَمَن يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ
     عَن نَّفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِيُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَاء وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ

38- آری شماها همان مردمی هستید كه برای انفاق در راه خدا دعوت شدید و از شماها كسانی بودند كه بخل ورزیده
     و مسلماً، هر كس بخل بورزد، نسبت به پاداش آخرتش بخل ورزیده است،
     زیرا خدا غنی و بی‌نیازست و شماها همه نیازمند (به لطف او) می‌باشید
     و اگر از فرمان او سرپیچی كنید، قوم دیگری را كه مانند شما (بخیل و نافرمان) نباشند، جایگزین شما خواهد فرمود.

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست