Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مکه - شامل ۶۰ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره ذاريات - سوره  ۵۱

وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا

1- توجه نمائيد به بادهائی كه پراكنده‌كننده‌ی (ابرها و ذرات و غبار) هستند.  

فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا

2- و نيز آنهائی  (بادهائی) كه بار سنگین (ابرهای متراکم از آب و یا یخ) را حمل می‌كنند و حركت می‌دهند.    

فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا

3- و نیز (بادهائی را) كه آرام و آسان می‌وزند.

فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا

4- و نيز توجه کنيد به آن (بادهائی) كه به امر خدا رزق و روزی را پخش می‌كنند.    1

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ

5- بدانید كه حتماً آنچه كه به شما وعده (دربارة آخرت) داده می‌شود، راست و درست است.

وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ

6- و روز حسابرسی آئین، حتماً واقع خواهد شد.

وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ

7- توجه به آسمان پرستاره که دارای مسيرهای فضائی است (که ديده نميشوند)، بکنيد (و توجه به آفريننده آنها)،

إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ

8- ولی شما در باره قول (آفریننده) اختلاف نظر داريد.

يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ

9- كسی از كلام او (کلام خدا) رویگردان و منكر می‌شود، کسی است كه از باطن و فطرت درونی خود رویگردان بوده
   و به خود دروغ می‌گوید.

قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ

10- دروغ‌ پردازان در معرض نابودی و مرگ شخصیت خود می‌شوند.

 الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ 

11- همانهائی كه در غفلت سرگردانند.

يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ

12- (مكرر به مسخره) از تو می‌پرسند: " آخر این روز دادرسی كی می‌رسد؟ "

يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ

13- آن همان روزیست كه ایشان با رسيدن به آتش، آزمون خواهند شد.

ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ

14- (به آنها گفته می‌شود:) چیزی را كه می‌خواستید امتحان بكنید، بچشید و این عذاب همانست كه برای آن خیلی شتاب و عجله داشتید.    

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ

15- خداآگاهان پارسا، در باغ‌های بهشتی و كنار چشمه‌سارها بسر می‌برند.

آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ

16- و همواره دریافت‌ کننده نعمت‌هائی كه پروردگارشان به آنها مرحمت فرموده، هستند.
     براستی آنها پیش از این در زندگانی دنیا انسانهای نيکوکار و خوبی بودند.

كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ

17- كمی از شب را در خواب بسر می‌بردند.

وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ

18- و در سحرگاهان از خداوند طلب آمرزش گناهان و اشتباه‌های گذشته‌شان را می‌كردند.

وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ

19- و در اموال خود، سهمی برای گدایان و محرومان قائل بودند.

وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ

20- در زمین، نشانه‌هائی از قدرت و عظمت خداوند برای اهل و خواستاران یقین وجود دارد،

وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ

21- و نيز در وجود خودتان، نشانه‌های قدرت خداوند وجود دارد !
     پس چرا دقت و توجه نمی‌كنید؟   

وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ

22- (توجه بكنید كه) رزق و رزوی شما و نعمت‌هائی دیگری كه (بعنوان پاداش آخرت) به شما وعده داده می‌شود، در آسمان است.

فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ

23- سوگند به پروردگار آسمان و زمین كه این پیام‌ها و وعده‌ها، مانند حرفهائی که ميزنيد حق است.

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ

24- (ای پیامبر) آيا داستان مهمانهای ارزشمند ابراهیم را خوب متوجه شده‌ای؟

 إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ

25- زمانی كه مهمانان بر او وارد شده و سلام گفتند.
     ابراهیم گفت سلام، شما افراد ناشناسی هستيد.

فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ

26- سپس نزد همسرش رفت و گوساله بریان شده‌ی فربهی را (برایشان) آورد.

فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ

27- سپس نزدیك آنها گذاشت (بعد كه دید آنها دست به غذا نمی‌زنند، پرسید و) گفت: " چرا غذا نمی‌خورید؟ "

فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ

28- آنگاه (كه آنها از غذا چیری نخوردند،) ابراهیم از آنان احساس نگرانی و ترس نمود.
     آنها گفتند: " نترس. " و به ابراهیم مژده تولد پسری دادند كه دانا و هوشیار خواهد بود.

فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ

29- در این هنگام، همسر ابراهیم (كه سخنان آنها را شنید) نزدشان آمد و از تعجب به صورت خود می‌زد و گفت:
     پیرزن نازائی‌ (مثل من بچه‌دار خواهد شد)؟!

قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

30- آنها گفتند: " آری چنین است، پروردگار تو این را فرمود. براستی او پرحكمت و بر همه امور داناست."

قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ

31- ابراهیم گفت: " ای فرستادگان الهی، مأموریت شما چیست؟ "

قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ

32- آنها گفتند: " ما بسوی قومی گنه پیشه فرستاده شده‌ایم،"

لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ

33- " تا بارانی از سنگ‌های گلین بر سر آنها فرود آوریم،"

مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ

34- " كه به شكل مخصوصی نزد پروردگارت نشاندار شده و ویژه مجازات تجاوزگران از احكام الهی می‌باشد."

فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

35- ما (خداوند پیش از وقوع مجازات،) مؤمنان را از آن شهر خارج نمودیم.

فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ

36- و در آن فقط يک خانه افراد مسلمان پيدا کرديم (لوط و فرزندانش)

وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ

37- و در ویرانه‌های آن شهر، نشانه‌ی عبرت ‌آموزی برای كسانی كه از كیفر دردناك گناهان می‌ترسند، باقی گذاشتیم.

وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ

38- و در سرگذشت موسی نیز عبرتی پندآموز گذاشتیم، هنگامی كه او را با معجزه‌ای آشكار به سوی فرعون روانه نمودیم.

فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

39- اما فرعون با تكبر روی تختش چرخید و گفت: " این مرد (موسی) یا جادوگر و یا دیوانه است."

فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ

40- سپس ما، او و لشگریان او را گرفتار نموده و به دریا انداختیم
     و او در آن حالی که سزاوار سرزنش بود،  خود را ملامت می‌كرد.

وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ

41- و در سرگذشت قوم عاد نیز درس عبرتی است كه تندباد پيوسته و نابود كننده‌ای به سوی آنان روان كردیم.

مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ

42- بادی كه به هر چه می‌رسید، آنرا مانند استخوان پوسيده خرد و پوك می‌كرد

وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ

43- و در سرگذشت قوم ثمود درس عبرتی است كه به آنها اخطار شد كه فقط مدت كوتاهی تا زمان معینی از زندگی بهره‌مند باشيد.

فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ

44- ولی آنها باز از دستور پروردگارشان سر باز زدند، سپس صاعقه آنها را غافلگیر کرد،
     در حالی كه خیره و بی‌دفاع به این حادثه نگاه می‌كردند.

فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ

45- آنها (برق‌زده و فلج شده،) توان برخاستن را نداشتند و امکان آنرا هم نداشتند كه از کسی یاری بگیرند.

وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ

46- و پیشتر از آنها، قوم نوح كه مردمی نافرمان و بزه‌كار بودند (، نیز به كیفر كردارشان رسیدند).

وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ

47- و ما آسمان را به قدرت خود بنا فرموديم و همواره آنرا وسعت می‌بخشیم.   2

وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ

48- و زمین را گسترديم و چه زیبا آراسته‌ایم.

وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

49- و از هر چیزی جفت (نر و ماده) آفریده‌ایم تا شما در بررسی این حكمت‌ها، متوجه قدرت خداوند گردید.   3

فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ

50- (بگو:) " از هر دیدگاه و هر جائی هستید به خدای یگانه پناه ببرید.
     همانا من (محمد) هشداردهنده‌ای روشنگر با مأموریت از سوی خدا برای شما هستم."

وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ

51- " با خدا معبود دیگری را نپرستید. براستی من از جانب خدا بشما آشکارا هشدار ميدهم."

كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ 

52- شبیه همین وضع تو، در گذشته نيز پیامبری نیامد مگر اینكه به او می‌گفتند: " او جادوگر و یا دیوانه است."

أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ

53- آيا كسی به اینها گفته بود كه چنین حرفهائی بزنند؟ نه، بلكه آنها خود مردمی سركش بوده  و هستند.

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ

54- (هر وقت كه می‌بینی هشدار تو فائده‌ای ندارد،) از آنها دیگر روی بگردان و تو مورد سرزنش نخواهی بود.

وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ

55- تو پند و اندرز بده كه پند و تذكر به مؤمنان فائده می‌رساند.  

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ

56- من جن و انسان را نیافریدم مگر برای اینكه عبادت مرا عبادت کنند
    (در راستای رهنمود من زندگی نموده و به سوی من هر چه بیشتر رشد و پیشرفت نمايند).

مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ

57- من از بندگانم روزی نميخواهم و نميخواهم كه به من غذا بدهند.

إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ

58- همانا خدا، اوست که روزی دهنده بر همه و قدرتمند استوار و ماندگار است.

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ

59- براستی برای این مردمان ستمگر که مرتکب گناهانی مثل گناهان همكیشان شان شده اند،
    كیفرهائی شبيه کيفر گناهان همکيشان شان موجود است
    و از من نخواهند كه عذاب آنها را زودتر برسانم.

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

60- وای بر كافران از روز حسابرسی و زمان كیفر شان كه به آنها وعده آن داده شده است.

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست