Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مدينه - شامل ۱۱ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره منافقون - سوره  ۶۳

إِذَا جَاءكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ

1- موقعی كه منافقان (دورویان) نزد تو می‌آیند، گفتند:
   " ما گواهی می‌دهیم كه تو پیامبر، فرستاده خدا هستی،"
   و البته خدا می‌داند كه تو پیامبر او هستی و همزمان خدا گواه است كه منافقان (از روی ايمان سخن نمی‌گویند و) دروغگو هستند.    

اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

2- آنها سوگندهایشان را بعنوان سپری (برای مخفی داشتن دوروئی و دروغگوئی خود) گرفته که در نتيجه (خود و مردم را با فریب)
    از راه خدا باز دارند.
    اینها در واقع كردار بسیار زشتی دارند.    

ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ 

3- و این كردارشان بدین سبب است كه نخست ایمان آورده و سپس كافر شدند
   و در نتیجه خداوند بر دل آنان مهر باطل زده كه دیگر حقائق را درك نمی‌كنند. 

وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ
      مُّسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ

4- هنگامی كه آنها را می‌بینی، هیكل و قیافه‌شان ظاهراً خوب بنظرت می‌رسد و اگر حرف بزنند، تو به حرفهایشان گوش می‌دهی،
   (می‌بینی) که حرفهایشان (بی معنی بوده) انگار چوب هائی خشك توخالی هستند،
   هر فریادی یا بانگ حقی از هر جا بلند شود، بر ضد خود می‌پندارند، آنها دشمنان واقعی هستند، از این رو از آنان بر حذر باش.
   خدا آنها را بكشد كه چگونه از راستی منحرف و رویگردان می‌شوند.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ

5- و هنگامی كه به آنان گفته می‌شود، بیائید تا رسول خدا برای شما از خداوند طلب آمرزش بكند،
    سرهایشان را (به حالت رد و امتناع) تكان داده و می‌بینی كه با حالت تكبر روی برمی‌گردانند.

 سَوَاء عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ

6- البته فرقی به حال‌شان ندارد، چه طلب آمرزش برایشان بكنی و یا نكنی، خدا هرگز آنانرا نمی‌بخشد،
    زیرا خدا مردمان تبه‌كار و نافرمان را هدایت نمی‌كند (آنها راه هدایت را با جبهه‌گیری و لجاجت‌شان بسته‌اند).

هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَى مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنفَضُّوا وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ

7- اینها كسانی هستند كه به مردم می‌گویند:
   " به مهاجران و افرادی که دور و بر پیامبر خدا هستند، انفاق و كمك مالی نكنید تا آنها كاملاً دلسرد شده و پیامبر را تنها بگذارند "،
   در حالی كه منابع رزق و روزی از آسمانها و زمین، همه مال خداست و (او می‌بخشد) ولی منافقان اینرا نمی‌فهمند.

يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ

8- آنها (منافقان) می‌گویند: هر وقت اگر به مدینه بازگردیم، اشخاص قدرتمند و محترم آنجا، این افراد خوار
    (مقصودشان مهاجران مسلمان كم بضاعت مالی) را از آنجا حتماً بیرون خواهند كرد،
    در حالی كه احترام و بزرگواری و عزت، همه از آن خدا و رسولش و مؤمنان است ولی منافقان اين را نمی‌دانند.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

9- ای كسانی كه ایمان آورده‌اید، مبادا مواظبت از اموال و دارائی‌ها و فرزندان‌تان،
    شما را (زیاده از حد سرگرم کرده و) از یاد خدا غافل كند
    و هر كسی به اين صورت زیاد سرگرم (و در نتیجه از یاد خدا) غافل بشود، چنین افرادی زیانكاران‌اند.

وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ الصَّالِحِينَ

10- و در راه خدا، از رزقی كه به شما روزی عنایت فرمودیم، انفاق كنید،
    پیش از اینكه مرگ شما فرا رسد و آنوقت کسی دم مرگ بگوید:
    " پروردگارا، ايکاش مرگ مرا قدری به تأخیر بیاندازی، تا صدقه بدهم و از افراد نیكوكار باشم."

وَلَن يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاء أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

11- خدا هرگز مرگ كسی را كه اجلش رسیده، به تأخیر نمی‌اندازد و خدا به آنچه که ميکنيد، كاملاً آگاه است.

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست