Translation of the Holy Quran by Dr. Gilani

ترجمه دکتر گيلانی

نازل شده در مدينه - شامل ١٢٩ آيه

فقط خدا - فقط قرآن

سوره توبه - سوره  ٩

بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ

1- اين بیزاری خدا و پیامبرش و حکم ابلاغ پايان تعهد شما (مسلمانان) نسبت به مشرکان که با آنها پیمان (عدم تعرض) داشتید
    (و آنها مکرر پیمان را شکستند،) ميباشد.

فَسِيحُواْ فِي الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَأَنَّ اللّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ

2- با وجود این (شما مشرکان) چهار ماه مهلت دارید که در زمین آزاده سیر و سیاحت کنید
    و بدانید که شما یارای مقابله با خدا را ندارید و همانا خدا خوارکننده کافران است.   

وَأَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الأَكْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ
      وَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

3- و این آعلان از سوی خدا و پیامبرش به مردم در روز حج اکبر (روز عید قربان) ابلاغ می شود که خدا و پیامبرش از مشرکان بیزارند.
   باوجود اين اگر توبه کنید (و راه درست را پیش گیرید) به سود شماست.
   ولی اگر باز از ایمان روی برگردانید، باید بدانید که شما یارای مقابله با خدا را ندارید.
   و (ای پیامبر) کافران را به مجازات دردناکی هشدار بده .  

إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُواْ عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّواْ إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ

4- مگر آن گروه از مشرکان که با آنان پیمان دارید و هیچ بر خلاف پیمان (عدم تعرض) رفتار نکردند
   و هیچ کس را بر علیه شما پشتیبانی نکردند (که از این لغو پیمان مستثنی هستند)،
   بنابراین به پیمانی که با آنها دارید، تا انقضای پایان مدت آن وفادار باشید که خداوند پرهیزکاران را دوست می دارد .

فَإِذَا انسَلَخَ الأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُواْ لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُواْ
      وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

5- سپس هنگامی که آن چهار ماه سپری شد، مشرکان (متعرض) را هرکجا یافتید، بکشید و دستگیر و محاصره کنید
    و در همه کمین گاه ها برای دستگیری شان بنشینید، ولی اگر توبه کنند و نماز گزارده و زکات بپردازند،
    آنها را در امورشان راحت و آزاد بگذارید، همانا خدا بسيار آمرزنده مهربان بر نیکان است .

وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْلَمُونَ

6- و اگر کسی از مشرکان از تو پناهندگی خواست، به او پناه بده تا امکان شنیدن فرموده خدا (قرآن) را داشته باشد،
   سپس او را به محلی که برایش امن هست برسان.
   این دستور از آن جهت است که آنها مردمی نادان هستند (و برای آنها امکان دریافت حقیقت را باید فراهم نمود .)

كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ
      فَمَا اسْتَقَامُواْ لَكُمْ فَاسْتَقِيمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ

7- چگونه برای مشرکان پیمانی نزد خدا و پیامبرش باقی می ماند (در حالی که همواره آن را نقض می کنند)
    مگر با گروه معينی که با ایشان در کنار مسجدالحرام پیمان بسته اید (و آن گروه پیمانشان را رعایت می کنند).
    پس تا زمانی که آنها بر پیمان خود با شما وفادار هستند، شما نیز به ایشان وفادار باشید که خدا پرهیزکاران از بدیها را دوست می دارد .

كَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لاَ يَرْقُبُواْ فِيكُمْ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ

8- این چگونه پیمانی است که اگر شبیخون بر شما زده و غلبه پیدا کنند، هیچ نوع رابطه خویشاوندی و نه تعهدی را ملاحظه نمی کنند؟
    با زبان بازی شما را فریب داده و راضی می کنند ولی دلهایشان از شما رویگردان و متنفر است و اکثرشان افراد تبه کاری هستند .

اشْتَرَوْاْ بِآيَاتِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ

9- آنها آیات خدا را بی اهمیت شمرده و به بهای ناچیز (مال و مقام و غیره) فروختند و مردم را از راه خدا بازداشتند.
    رفتار و کارهای اين افراد بسیار زشت است .

لاَ يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ

10-  درباره هیچ مؤمن رعایت خویشاوندی را نکرده و هيچ پیمانی را محترم نمی شمارند.
     و اين افراد واقعا تجاوزگر هستند .

فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَنُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ

11- ولی با همه اینها، اگر توبه کنند و (برای اثبات ایمان شان،) نماز گزارده و زکات بپردازند، برادران دینی شما محسوب می گردند.
     ما بدین گونه آیات را برای مردم با فهم و دانش شرح می دهیم .

وَإِن نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ

12- ولی اگر انها سوگندهای خود را پس از پیمان شان بشکنند و دین شما را مورد طعنه و طنز قرار بدهند،
     با پیشوایان این کافران بجنگيد تا تنبيه شوند.
     اينها براستی مردمی هستند که ايمانی ندارند.

أَلاَ تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤُمِنِينَ

13- چرا با مردمی که سوگندهای خود را شکسته و در اخراج پیامبر خدا دسیسه کردند، نمی جنگید؟
     در حالی که انها بار اول جنگ را با شما آغاز کردند، آیا از آنها می ترسید ؟
     در حالی که خدا سزاوارتر است که از نافرمانی از او بترسید تا از آنها، اگر واقعا ایمان به خدا دارید.

قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ

14- با آنها پیکار کنید تا خدا با دستهای شما، این کافران را مجازات نماید
     و آنها را رسوا و خوار نموده و شما را برعلیه ایشان یاری و پیروز گرداند و بر دل مؤمنان از آسیب های (گذشته) آنها مرهم شفا بگذارد،    

وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ وَيَتُوبُ اللّهُ عَلَى مَن يَشَاءُ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

15- و خشم دلهايشان را از بین ببرد.
     و خدا توبه هر کس را بخواهد، می پذیرد.
     همانا خدا بر همه دانا و حکمفرمای پر حکمت است .   

أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُواْ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللّهُ الَّذِينَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُواْ
مِن دُونِ اللّهِ وَلاَ رَسُولِهِ وَلاَ الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً وَاللّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

16- آیا گمان کرده اید که به حال خود رها می شوید و خدا از میان شما، کسانی را که جهاد نموده و از غیر از خدا و پیامبرش
     و مؤمنان محرم راز نگرفته اند، از دیگران مشخص و معلوم نمی دارد ؟
     در حالی که خدا از همه رفتار و کردار شما آگاه می باشد .

مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَن يَعْمُرُواْ مَسَاجِدَ الله شَاهِدِينَ عَلَى أَنفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ أُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ

17- مشرکان حق ندارند که مساجد خدا را بنا و یا مرمت کنند در حالی که در باطن خود، به کفر و انکار پای بسته اند.
     اینها افرادی هستند که کارهای ریاکاری و زحماتشان پوچ و تباه بوده و در آتش جهنم جاودان خواهند ماند.

إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ
      وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِينَ

18- مساجد خدا را تنها افرادی حق دارند بنا و مرمت نمایند که به خدا و روز رستاخیز ایمان داشته و نمازگزارده و زکات می دهند
     و از هیچ کس و چیزی جز از نافرمانی از خدا واهمه ای ندارند
     و اینان افرادی هستند که امید به هدایت نهائی آنهاست .

أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ
      وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

19- آیا شما آب دادن به حاجیان و مرمت کردن مسجدالحرام (کعبه) را همانند اعمال کسی قرار می دهید
     که به خدا و روز رستاخیز ایمان داشته و در راه خدا جهاد و پیکار نموده است؟
     در پیشگاه خدا اینان یکسان نیستند و خدا مردم ستمگر را هدایت نمی فرماید .

الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ

20- آنها که ایمان آورده و در راه خدا مهاجرت نموده و با اموال و جان شان در راه خدا جهاد نموده اند،
     بزرگ ترین مقام را نزد خدا دارند و ایشان به راستی رستگاران پیروزمند هستند .

يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُّقِيمٌ

21- پروردگارشان به چنين افرادی مژده به رحمت و خوشنودی خود می دهد
     و برای ايشان باغهای بهشتی خواهند بود که پر از نعمت های همیشگی می باشند.  

خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا إِنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ

22- در آنجا آنها جاودان می مانند. همانا پاداش بزرگ نزد خداست .

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ آبَاءكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاء إَنِ اسْتَحَبُّواْ الْكُفْرَ عَلَى الإِيمَانِ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ

23- ای کسانی که ایمان آورده اید، پدران و برادران خود را که کفر و انکار را بر ایمان ترجیح می دهند
     ولی و سرپرست و محرم اسرار خود محسوب نکنید و کسانی از شما که به آنها دوستی و تکیه کنند، در شمار ستمگران خواهند بود.

قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَآؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ
      اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم
      مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ

24- (ای پیامبر) بگو: اگر پدران تان و پسران تان و برادران تان و همسران تان و خویشاوندان تان
     و دارائی های شما را که به دست آورده اید و تجارتی را که از کسادی آن می ترسید
     و خانه هایتان را که از آنها احساس آرامش و خوشی دارید، برایتان عزیزتر و گرامی تر از مقام خدا و پیامبرش و جهاد در راه اوست،
     پس منتظر باشید تا خدا امرش را برای مجازات شما نازل کند و مسلما خدا مردم نافرمان را هدایت نمی فرماید .

لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ
      عَنكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ

25- خدا به راستی شما را در عرصه ها و میدان های جنگی زیادی یاری و پیروز نمود.
     و در روز جنگ حنین، گرچه تعداد زياد شماها مایه اعجاب و غرور شما شده بود، ولی تعداد زیادتان مشکلی را حل نکرد
     و زمین با همه پهناوریش، بر شما تنگ شد، و سپس پشت به دشمن کرده و فرار کرديد!

ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ

26- سپس خدا بر دل پیامبرش و مؤمنان آرامش و اطمینان نهاد و سپاهیانی برای یاری تان فرستاد که شما آنان را نمی دیدید
     و کافران را بسیار عذاب داد، این است جزای کافران !

ثُمَّ يَتُوبُ اللّهُ مِن بَعْدِ ذَلِكَ عَلَى مَن يَشَاءُ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

27- سپس با وجود همه اینها، خدا توبه هر کس را که سزاوار بداند، می پذیرد چون که خدا آمرزنده ی مهربان بر نیکان است .

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا
      وَإِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

28- ای کسانی که ایمان آورده اید، (بدانيد که) مشرکان ناپاک هستند و پس از امسال، دیگر نزدیک مسجدالحرام نباید بشوند.
     و اگر (با قطع تجارت با آنها) ترس از کمبود و فقر دارید، به زودی خدا شما را از فضل خود هر گاه بخواهد بی نیاز می فرماید
     که همانا خدا بر همه امور دانا و حکم فرماست .

قَاتِلُواْ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَلاَ يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ
مِنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى يُعْطُواْ الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ

29- با آن مردمی از اهل کتاب که (در جامعه اسلامی شما) عقیده ای به خدا و یا به روز قیامت نداشته،
    و حرمت آن چه را که خدا و پیامبرش تحریم نموده اند، حرام نمی دانند
    و به آئین راستین یکتاپرستی گرايشی ندارند، مبارزه و پیکار کنید تا این که
    (به جای زکات و خمس که نمی دهند و موظف به جهاد نيستند،) مالیات جزیه (يعنی مالیات ویژه سرانه غیرمسلمانان در جامعه اسلامی)
    را با دست خود و با خضوع تسلیم نموده و بپردازند.
    (در مقابل، حکومت مسلمانان موظف به دفاع و تامین امنیت آنهاست ! )

وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللّهِ وَقَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُم
      بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِؤُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ

30- یهوديان گفتند : " عزير پسر خداست ! "                     1
     و نصارا (مسیحیان) گفتند : " مسیح پسر خداست ! "
     این گفتاری پوچ است که با زبان خود می گویند، مانند سخنان مردم زمان های گذشته که کفر ورزیده
     و یگانگی خدا را انکار می کردند، می باشد .
     لعنت خدا بر آنها باد که چگونه از یکتاپرستی رویگردان بوده و دروغ بر خدا می بندند
     (چون خدا فرزندی ندارد، بلکه خالق همه هستی است) .

اتَّخَذُواْ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُواْ إِلاَّ لِيَعْبُدُواْ إِلَهًا وَاحِدًا لاَّ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ

31- آن افراد (بعضی از) علمای یهود و کشيش های مسیحی و نيز مسیح پسر مریم را همانند خدا معبود خود قرار دادند
     در حالی که در (تورات و انجیل) دستوری نداشتند جز اينکه خداوند، معبود یگانه را پرستش کنند.
     (معبودی) جز او (خدای يگانه،) هیچ کس و هیچ چیزی سزاوار پرستش نیست و او برتر و منزه از این پیوندهای دروغین مشرکان است .

يُرِيدُونَ أَن يُطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ

32- آنها در نظر دارند، نور یکتاپرستی را که خدا ( به وسیله محمد) عنایت می فرماید،
     با گفتارها و تبلیغات بی اساس شان که از دهانشان بیرون می آید خاموش کنند
     در صورتی که خدا غير از اين نميخواهد که نور هدايت اش را کامل کند، گر چه منکران یکتاپرستی خوششان نیاید .

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ

33- خداوند آن است که پیامبرش (محمد) را برای روشنگری و با ارائه آئین راستین یکتاپرستی فرستاده
     تا آئین یکتاپرستی را بر همه ادیان دیگر آشکار و درخشان و پیروز فرماید، اگر چه مشرکان از آن خوششان نيايد.         2

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ
      بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ
      وَالْفِضَّةَ وَلاَ يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

34- ای کسانی که ایمان آورده اید، (بدانید که) بسیاری از علمای یهود و کشیشان مسیحی و راهبان،
     اموال مردم را مفت و بناحق می خورند و مردم را از راه خدا باز می دارند
     و (ای پیامبر) آنان را که طلا و نقره را در گنجینه ها ذخیره و جمع آوری می کنند و در راه خدا صرف نمی کنند،
     به عذابی دردناک هشدار بده .

يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ

35- و آن عذاب زمانی خواهد بود که آن (طلا و نقره) ها را در آتش دوزخ گداخته و بدان وسيله،
     پیشانی و پهلوها و پشت هایشان را داغ می کنند
    (و به آنها گفته می شود) : " این همان گنجی است که برای خود ذخیره کرده بودید،
     پس نتیجه آنچه برای خود اندوختید، بچشید" .    3

إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ
      فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِكِينَ كَآفَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ

36- همانا از زمانی که خدا آسمانها و زمین را آفرید ، شمار ماهها در تقدیر آفرینش الهی دوازده ماه بوده است 
     که از آنها چهارتا، ماههای حرام و آتش بس (که در آنها جنگ ممنوع می باشد) محسوب می گردند و این رسم آئین استوار است.    4
     بنابراین دستور، در این ماهها از ستم و جنگ و ستیز خودداری کنید
     و با مشرکان (اگر این رسم یا پیمان صلح را بشکنند) متحدا و دست جمعی جنگ و پیکار کنید،
     همان طور که آنها دسته جمعی با شما پیکار می کنند و بدانید که خدا پشتیبان خداپروایان پرهیزکار می باشد .  

إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلِّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَيُحِلُّواْ
      مَا حَرَّمَ اللّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ

37- همانا شیوه جا به جا کردن و تاخیر در ماههای حرام، کفری است که بر کفر و عناد کافران می افزاید
     که به وسیله آن سردرگم و گمراه شده، یکسال آن را مجاز و سال دیگر آن را حرام و ممنوع می شمارند
     تا با تعداد ماههائی که خدا تعیین فرموده، طوری (به میل خودشان) تطبیق کنند که در نتیجه،
     آنچه را که خدا حرام معین فرموده، مجاز جلوه دهند.
     زشتی اعمالشان بنظرشان (به وسیله شیطان) موجه و پسندیده جلوه داده شده است و خدا گروه کافر و منکر را هدایت نمی کند .

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ
      أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ

38- ای کسانی که ایمان آورده اید، شما را چه شده که هنگامی که به شما گفته شده بود (برای جهاد و دفاع) در راه خدا گام بردارید،
     سنیگن شده، بر زمین چسبیده اید ؟
     آیا به جای زندگی جاودان آخرت، به زندگانی دنیا دل بسته اید؟
     با این که متاع و موجودی زندگی دنیا در برابر آخرت، متاع کمی بیش نیست !

إِلاَّ تَنفِرُواْ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَيْئًا وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

39- اگر در جهاد (دفاع) شرکت نکنید ، او شما را مجازات دردناکی خواهد کرد و گروهی دیگر را جانشین شما می سازد
     و هیچ زیانی از نافرمانی شما به خدا نمی رسد و خدا بر هر امری اراده بفرماید، تواناست .

إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ
      إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

40- حتی اگر شما او (پيامبر) را یاری نکنید (خیال نکنید که خدا او را تنها می گذارد، متوجه باشید که)
    به راستی خدا خیلی به او کمک فرمود؛ هنگامی که کافران او را از مکه بیرون کردند،
    او یکی از دو نفر بود که در غار (ثور) بودند و او به همراه خود (با مهربانی) گفت : ناراحت و غمگین مباش، خدا با ماست !
    در این حال خدا آرامش بر او نازل فرمود و او را با سپاهیانی که ديده نميشدند، تائید و تقویت فرمود
    و گفتار (و ادعای توانائی و برتری) کافران را در پست ترین وجه قرار داد (که شکست خوردند).
    و سخن خدا در بالاترین مقام است و خدا بر همه توانا و حکمفرمای پر حکمت است . 

انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ

41- (ای مسلمانان) با تجهیزات سبک و سنگین به سوی میدان های جنگ و دفاع حرکت نموده
     و با اموال و جان خود در راه خدا مبارزه کنید که این به سود و خیر شماست، اگر اهمیت آن را بدانید .

لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لاَّتَّبَعُوكَ وَلَكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ
      لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ

42- (ولی بعضی ها فرصت طلب هستند) اگر غنائمی نزدیک و در دسترس باشد و یا سفری راحت و آسان باشد،
     دنبال تو (پیامبر) می آیند ولی از راه (تبوک) که دور و پرمشقت است (سرباز زدند) و سوگند به خدا ميخورند که:
     اگر توان آنرا داشتيم با شما حرکت ميکرديم (ولی با اين دروغ ها) ارزش خود را تباه می کنند
     و البته خدا ميداند که آنها واقعا دروغگو هستند .

عَفَا اللّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ

43- خدا تو را بخشيد، چرا پیش از این که راستی راستگویان بر تو آشکار شده و دروغگویان را بشناسی،
     به آنها اجازه ( عدم شرکت در جهاد ) دادی ؟!

لاَ يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ

44- آنهائی که به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند، ( هیچگاه ) از تو اجازه (نرفتن به جنگ را) نمی خواهند
     که آیا با اموال خود و جان خود (در راه خدا) کوشش و جهاد بکنند (و يا نه؟ این را وظیفه خود می دانند)
     و خدا از احوال خداپروایان و خداآگاهان آگاه است .

إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ

45- تنها افرادی که به خدا و روز رستاخیز ایمان ندارند و دلهایشان در شک و تردید بوده و سرگردانند، از تو اجازه می خواهند .

وَلَوْ أَرَادُواْ الْخُرُوجَ لأَعَدُّواْ لَهُ عُدَّةً وَلَكِن كَرِهَ اللّهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُواْ مَعَ الْقَاعِدِينَ

46- اگر آنها واقعا قصد عزیمت (با شما را) داشتند، وسائل و تجهیزات لازم را آماده می کردند
     ولی خدا از برخاست بیهوده آنها برای شرکت در جنگ کراهت داشت و (با سلب این توفیق و فضل شرکت در جهاد)
     آنها را از حرکت بازنگهداشت (چون اخلاص و شایستگی برای این خدمت جهاد را نداشتند)
     و به آنها گفته شد که با (افراد واپس مانده) و نشستگان (مانند کودکان و پیران و بیماران) هم نشین باشید!

لَوْ خَرَجُواْ فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلاَّ خَبَالًا ولأَوْضَعُواْ خِلاَلَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ

47- اگر با شما عزیمت می کردند چیزی جز نگرانی و دودلی در میان شما نمی افزودند
     و در سپاه شما نفوذ می کردند و مایه تفرقه و آشوبگری می شدند
     و در میان شما افرادی هستند که خيلی به حرفهايشان گوش می دهند و افرادی هستند که برای آنها (دشمنان) جاسوسی ميکنند
     و خدا از احوال ستمگران کاملا آگاه است .

لَقَدِ ابْتَغَوُاْ الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ الأُمُورَ حَتَّى جَاء الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ

48- اینها در گذشته نیز فتنه انگیزی نموده و اوضاع را بر تو آشفته ساختند
     تا اينکه کمک حق رسید و امر خدا (برای پیروزی مسلمانان) آشکار گردید و اینها خیلی از آن (پيروزی) ناراحت بوده اند.

وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ ائْذَن لِّي وَلاَ تَفْتِنِّي أَلاَ فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ

49- و از میان اینها کسی است که می گوید: " به من اجازه بده که (در جنگ شرکت نکنم) و من را بزحمت مينداز؛
     بدانید که آنها خودشان (هم اکنون) در بلای گناه و نافرمانی سقوط کرده اند و جهنم (و حالت بدجهنمی) وجود کافران را در احاطه دارد .

إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُواْ قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَيَتَوَلَّواْ وَّهُمْ فَرِحُونَ

50- هرگاه خیر و خوبی و پیروزی به تو برسد، آنها را ناراحت می کند
     و اگر رنج و گرفتاری و مصیبتی بر تو وارد شود، می گویند:
     " ما تصمیم درست از پیش گرفتیم ( که با تو همکاری نکنیم ) و شادی کنان روی برمی گردانند "  

قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

51-  بگو: هرگز جز آنچه را که خدا برای ما تقدیر فرموده، برای ما اتفاق نمی افتد.
     او یار و سرپرست ماست و مؤمنان تنها بايد به خدا توکل داشته باشند .

قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن
      يُصِيبَكُمُ اللّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُواْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ

52- بگو: آیا برای ما غیر از این دو نعمت انتظار دارید (: که یا بر شما پیروز شویم و یا شهید راه خدا بشویم)
     ولی ما برای شما (دو بدبختی) را در انتظار داريم که یا خدا از سوی خود شما را گرفتار عذابی می نماید
     یا با دست های ما (شما را عذاب ميدهد)، پس انتظار بکشید که ما هم همزمان با شما در انتظاریم .

قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ

53- بگو: هر چه از مال دنیا خرج و انفاق کنید، چه از روی میل یا بی میلی باشد، هرگز از شما پذیرفته نمی شود
     چون که شماها مردمی واقعا فاسد و نافرمان بوده اید .

وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ يَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ كُسَالَى وَلاَ يُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ كَارِهُونَ

54- و هیچ چیزی مانع قبول انفاق های آنها نشد جز این که آنها به خدا و پیامبرش کفر و انکار ورزیده
     و انها برای نماز نمی آیند، مگر با حالت بی رغبتی و بی حالی و انفاق نمی کنند، مگر آنکه مجبور شوند و يا با بی میلی باشد .

فَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ

55- (ای پیامبر) وضع دارائیهای آنها و فرزندانشان موجب شگفتی تو نباید بشود،
     چونکه خدا می خواهد بدان وسیله آنها را در زندگی دنيا عذاب بدهد و در حال انکار و کفر، جان از تنشان برود.

وَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ

56- و سوگند به خدا یاد می کنند که از شماها هستند، در حالی که به هیچ وجه از شما نیستند بلکه اینها افرادی هستند که (با شما) فرق دارند .

لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَّوَلَّوْاْ إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ

57- اگر پناهگاهی یا غاری در کوهها یا حفره ای در زمین پيدا کنند، شتابان به سوی آن می روند
     (که از شما دور بشوند، پس دروغ می گویند که از شما هستند)

وَمِنْهُم مَّن يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَإِن لَّمْ يُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ

58- (ای پیامبر) در میان آنها کسانی هستند که به تو در تقسیم صدقات ایراد می گیرند.
     اگر سهمی از آن به آنها داده شود، راضی و خوشحال می شوند و اگر چیزی از آن به آنها داده نشود، خشمگین و عصبانی می شوند .

وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوْاْ مَا آتَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ سَيُؤْتِينَا اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللّهِ رَاغِبُونَ

59- در حاليکه اگر به آن چه خدا و پیامبرش به آنها می دهند، راضی بشوند و بگویند:
     "مرحمت خدا برایمان کافیست، به زودی خدا از فضل خود و به وسیله پیامبرش به ما عنایت خواهد فرمود
     و ما روی امیدمان به سوی خداست (مسلما به سود آنهاست)" .

إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ
      وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

60- همانا زکات مخصوص فقرای نیازمند و درماندگان و متصدیان جمع آوری زکات و هزینه تبلیغ
     و جلب قلوب مردم به اسلام و برای هزینه آزاد کردن بردگان و پرداخت وام بدهکاران و صرف هزینه دفاع در راه خدا     5
     و برای مسافران وامانده می باشد که فریضه و امر واجبی از جانب خداست و خدا به همه امور دانا و حکمفرماست .

وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ
      وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

61- از ميان این مردم، کسانی هستند که پیامبر را آزار می دهند و می گویند:
     "او خوش باور است و خیلی به حرف مردم گوش می دهد."
     در جواب بگو: " خوش باوری او به نفع شماست. او به خدای یگانه ایمان دارد و گفتار مردم با ایمان را باور می کند
     و او رحمتی (از جانب پروردگار) برای مردم با ایمان از ميان شماها است."
     و آنها که پیامبر خدا را اذیت می کنند، گرفتار عذاب دردناکی خواهند شد .

يَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِينَ

62- آنها برای شما به خدا سوگند می خورند که شما را خشنود و راضی بکنند
    در حالی که اگر واقعا مؤمن باشند، سزاوارتر این است که خدا و پیامبرش را با رفتار خوب خود خشنود کنند.

أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن يُحَادِدِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ذَلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ

63- آیا نمی دانند که هر کس با خدا و پیامبرش دشمنی بکند، سزایش آتش جهنم است که در آن جاودان خواهد ماند
     و این یک رسوائی و پستی بزرگ است .

يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِي قُلُوبِهِم قُلِ اسْتَهْزِئُواْ إِنَّ اللّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ

64- منافقان می ترسند که مبادا سوره ای بر علیه آنها نازل شود که اسرار درون آنها را فاش بنماید.
     بگو: حالا هر چه می خواهید مسخره کنید ولی خدا درست همان چیزهائی را که از فاش شدن آنها بیم دارید، برملا و آشکار می سازد .

وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ

65- هرگاه از آنها بپرسی (که این مسخره بازی ها چیست که در آورده اید؟)؛
     در جواب خواهند گفت: ما داشتیم شوخی و مسخره بازی می کردیم .
     به این ها بگو: آیا داشتید خدا و آیات او را و پیامبرش را مسخره می کردید ؟       6

لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِينَ

66- بگو : " عذرخواهی بیهوده نکنید، شما پس از آگاهی و ایمان، منکر و کافر شدید .
     اگر از گروهی نادان از شما (به سبب توبه شان) درگذریم، دیگران را که مردمی فتنه گر و مقصر اصلی هستند، مجازات خواهیم نمود .

الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ
      عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ

67- مردان و زنان منافق با هم نزدیک (و در جهان بینی شبیه هم) هستند،
    که مردم را به کارهای زشت و نادرست وادار می کنند و از کارهای خیر جلوگیری می نمایند
    و در مورد انفاق و بخشش، دستهایشان را بسته نگه می دارند.
    آنها خدا را فراموش کرده اند و خدا نیز آنها را از رحمت خود فراموش و محروم فرموده است.
    به راستی که منافقان مردمی نافرمان و تبه کار هستند .

وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ

68-  خدا به مردان و زنان منافق و به کافران آتش دوزخ را وعده فرموده که در آن جاودان می مانند.
     همان جا برایشان کافی است (لیاقت جای بهتری را ندارند)
     و خدا با لعنت آنها را از رحمت خود دور نگهداشته و گرفتار عذاب همیشگی خواهند بود . 

كَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُواْ أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلاَدًا فَاسْتَمْتَعُواْ بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلاَقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ
      الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ بِخَلاَقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُواْ أُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الُّدنْيَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

69- (بدانيد که سرگذشت شما منافقان و کافران) شبیه آنهائی است که پیش از شما بودند،
     آنها از شما خيلی نیرومندتر و ثروتمندتر و دارای فرزندان بیشتری بودند و از زندگی زودگذر دنیا برخوردار شدند .
     اکنون دوره شماست که از لذات زندگی برخوردار شوید، مانند آنهائی که پیش از شما برخوردار شدند
     و شبیه همان یاوه گوئی هائیکه آنها (برعلیه آئین خدا) وارد گفتگو می کردند، شما هم آنچنان کرده ايد.
     آن ها نتیجه زحمت ها و اعمالشان در دنیا و آخرت پوچ و تباه شده است و چنین افرادی زیانکاران واقعی هستند .

أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وِأَصْحَابِ مَدْيَنَ
      وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

70- آیا مگر خبر (سرانجام شوم) مردمان پیش از آنان مانند قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اصحاب مدین (قوم شعیب)
     و شهرهای خراب شده (مانند قوم لوط) به آنها نرسیده که عبرت بگیرند ؟
     همان اقوامی که پیامبران شان با دلائل روشن و معجزات آشکار برای رهنمائی شان می آمدند
     (ولی آنها لجوجانه تکذیب و انکار و مسخره می کردند و سرانجام گرفتار عذاب شدند).
     خدا نمی خواسته که ستمی برآنها روا دارد ولی آنها خودشان به وجود خود ستم کردند .

وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ
     وَيُطِيعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

71- (در مقابل آنها) مردان مؤمن و زنان مؤمن پشتیبان و یاوران یکدیگرند،
     مردم را به کارهای خوب ونیک توصيه می کنند و از کارهای زشت و ناپسند بازمی دارند
     و مرتب نماز برپا می دارند و زکات می پردازند و از خدا و پیامبرش اطاعت می کنند؛
     این گونه افراد را خدا مورد رحمت و لطف خود قرار خواهد داد.
     همانا خدا توانای بر همه، حکمفرمای پر حکمت است .

وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً
      فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

72- خدا به مردان مؤمن و زنان مؤمن باغهای بهشتی وعده فرموده است که نهرها زیر آنها جاری است
     و ایشان جاودان در آن می مانند و نيز مسکن های پاکیزه و تمیز در باغهای ماندگار زیبا،
     و رضایت و خشنودی خدا که از همه برتر و مهمتر است.
     این همان پیروزمندی بزرگ است .

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ

73- ای پیامبر، با کفار و منافقان پیکار کن و با شدت و سختگیری با آنها رفتار نما .
     آنها جایگاه شان دوزخ است که بازگشت گاه بسیار ناگواری می باشد .

 يَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ
فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَإِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِي الأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ

74- به خدا سوگند می خوردند که (سخنان ضد پیامبر) نگفته اند، در حالی که یقینا سخنان کفرآمیز گفته اند
     و پس از اسلام آوردن شان، کافر شده اند و کوشش در توطئه (قصد جان پیامبر) را داشتند که موفق نشدند
     و آنها به بدگوئی و انتقاد (از پیامبر) نپرداختند مگر پس از آن که خدا از فضل خود و به وسیله پیامبر به آنها لطف عنایت فرموده بود.
     باز اگر توبه کنند، برایشان بهترست و اگر روی برگرداننده و سرپیچی کنند،
     خدا آنها را به مجازات دردناکی در دنیا و آخرت گرفتار خواهد نمود
     و در زمین یار و یاوری برايشان وجود نخواهد داشت .

وَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ

75- از میان آنها افرادی هستند که با خدا عهد بسته بودند که اگر خداوند از فضل خود ما را بهره مند سازد
     حتما صدقه زکات خواهیم پرداخت و از صالحان جامعه خواهیم بود .

فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ

76- ولی پس از اينکه خداوند از فضل خود به آنها بخشید، خست و بخل ورزیدند و از وفای به عهد، رویگردان و دور شدند .

فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَى يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُواْ اللّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ يَكْذِبُونَ

77- در نتيجه، او (خداوند) نفاق و دوروئی را در دلهایشان پيوسته باقی گذاشت
     تا روزی که به حضور خدا در رستاخیز برسند،
     و این به خاطر پشت کردن آنها به پیمانی بود که با خدا بسته بودند و به سبب دروغ هائی بود که می گفتند. 

أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللّهَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ

78- آیا خبر ندارند و نميدانند که خدا به اسرار و سخنان درگوشی و پچ پچ گفتن شان آگاه می باشد
     و خدا کاملا به همه اسرار و غيب و پنهان ها داناست ؟

الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

79- آنهائی که از کوشش کنندگان سخاوتمند مؤمن، در امر زکات و صدقات عیبجوئی و مسخره می کنند
     و نیز از آنهائی که فقط در حد توان اندک شان انفاق می کنند، عیبجوئی و مسخره می کنند،
     باید بدانند که خدا آنها را مسخره ميکند و عذاب دردناکی خواهند داشت .

اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ

80- چه برای شان استعفار و پوزش بطلبی یا نطلبی، حتی اگر هفتاد بار برایشان آمرزش بطلبی، باز هم خدا آنها را نمی بخشد.
     این از آن روست که به خدا و پیامبرش کافر و منکر شده اند و خدا مردم نافرمان و تبه کار را هدایت نمی فرماید .

فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَكَرِهُواْ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ
      فِي سَبِيلِ اللّهِ وَقَالُواْ لاَ تَنفِرُواْ فِي الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَّوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ

81- متخلفینی که از دستور پیامبر خدا برای جهاد سرپیچی و مخالفت کرده بودند،
     از این که به جنگ نرفته و در شهر خود نشستند، سرخوش و شاد بودند
     و اکراه و بی میلی داشتند که با اموال و جان خود برای جهاد در راه خدا اقدام کنند
     و به دیگران می گفتند: " در این هوای گرم برای جهاد نروید "
     بگو: آتش جهنم حرارتش خیلی بیشتر از این هوای گرم است؛
     اگر بفهمند ( این رفتار نافرمانی را نمی کردند ) !

فَلْيَضْحَكُواْ قَلِيلًا وَلْيَبْكُواْ كَثِيرًا جَزَاء بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ

82- از این رو (به انتظار آینده جهنمی شان) سزاوار است که کم بخندند و خیلی بگریند، از آن مجازاتی که نتیجه کردارشان خواهد بود . 

فَإِن رَّجَعَكَ اللّهُ إِلَى طَآئِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخْرُجُواْ مَعِيَ أَبَدًا وَلَن
      تُقَاتِلُواْ مَعِيَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِيتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُواْ مَعَ الْخَالِفِينَ

83- و اگر خدا، تو (پیامبر) را از جنگ زنده برگرداند و به سوی گروهی از اینها بازگشتی
     و سپس از تو اجازه خروج (به سوی جهاد و شرکت در جنگ را،) خواستند،  در جواب بگو:
    " هرگز با من (از شهر) خارج نخواهید شد و هرگز با من در مقابل دشمن کارزار نخواهید نمود،
    چون که شما دفعه اول به کناره گیری و نشسته ماندن در شهر راضی شدید، باز هم با واپس ماندگان از جنگ همنشین باشید ."

وَلاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلاَ تَقُمْ عَلَىَ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُواْ وَهُمْ فَاسِقُونَ 

84- و هرگز بر هیچ یک از اینها که بمیرند، نماز مگذار و بر سر گور او نایست (که برايش استغفار کنی و يا برايش دعا کنی)،
     چون اینها واقعا به خدا و پیامبرش کافر شدند و در حال نافرمانی از دنیا رفتند .

وَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ

85- و زیادی دارائی هایشان و تعداد فرزندانشان تو را به شگفتی وا ندارد،
     چون که خدا اراده فرموده است به وسیله این نعمت ها، آنها را بيازمايد و (از دست دادن همان نعمت ها را) مایه عذابشان گرداند
     و در حالی که کافر و منکرند، جان بدهند!

وَإِذَآ أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَجَاهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُوْلُواْ الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُواْ ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِينَ

86- و هنگامی که سوره ای نازل شد که به خدا ایمان داشته باشید و با پیامبرش به جهاد بروید،
     توانمردان شان از تو اجازه خواستند و گفتند: " ما را بگذار که با افراد از جنگ وامانده باشیم"

رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَفْقَهُونَ

87- آنها به این راضی و خوشحال شدند که با افراد پس مانده (افرادی که به جنگ نرفتند) بمانند
     و (با این انتخاب مسیر غلط شان) بر دلهای آنها مهر باطل زده شد که پس از آن، قدرت ادارک درستی و حقايق را ندارند .

لَكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَأُوْلَئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

88- اما پیامبر و آنهائی که ایمان داشته و با او بودند، و با اموال و با جانشان جهاد کردند،
     کسانی هستند که انواع نعمت های خوب پاداش آنها می شود و چنين افرادی خوشبخت های رستگار حقیقی هستند .

أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

89- خدا برایشان باغهای بهشتی آماده فرموده که جویبارها در زیر آنها روان بوده و آنها در آن باغها جاودان زندگی خواهند نمود.
     این پیروزی و توفیق بسیار بزرگ است !

وَجَاء الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

90- (ای پیامبر) عده ای از اعراب بادیه نشین برای عذرخواهی از نرفتن به جنگ (نزد تو) آمدند که به انها اجازه معافیت از جنگ داده شود؛
     و عده ای نیز که به خدا و پیامبرش دروغ گفتند (و بدون هیچ عذری در خانه خود) نشستند؛
     به زودی عده ای از آن افراد که کافر شدند، به عذاب دردناکی مبتلا خواهند شد .

لَّيْسَ عَلَى الضُّعَفَاء وَلاَ عَلَى الْمَرْضَى وَلاَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ
      حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلّهِ وَرَسُولِهِ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

91- بر افراد ناتوان و یا بیمار و یا افرادی که مردم را به راه خدا و پیامبرش سفارش می کنند ولی خود توان مالی ندارند که صرف بکنند،
    هیچ ایرادی و اشکالی نیست که در جنگ شرکت نکنند، زیرا بر افراد نیکوکار هیچ ایرادی وارد نیست
     و همانا خدا آن بسيار آمرزنده مهربان بر نیکان است،

وَلاَ عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لاَ أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّواْ وَّأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلاَّ يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ

92- و نیز بر افرادی که نزد تو آمده تا وسیله مرکبی (وسیله سواری) برای آنها فراهم کنی تا به سوی میدان جنگ بروند،
     و تو گفتی که وسیله ای برای حمل شما ندارم، و آنها با چشمان اشکبار و اندوهگین بازگشتند
     چون که وسایل مالی برای هزینه جهاد را ندارند (بر آنها نيز ايرادی نيست).

إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْنِيَاء رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ

93- سرزنش و کیفر تنها بر کسانی وارد است که از تو اجازه (معافیت از شرکت در جهاد) می خواهند
     در حالی که ثروتمند بوده و میل دارند مانند بازماندگان معذور از جنگ، خانه نشین بمانند
     و (به سبب این امتناع و انکار) خدا بر دلهای آنها مهر باطل زده و در نتیجه، آنها از عاقبت رفتارشان آگاهی ندارند .

يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ قُل لاَّ تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ وَسَيَرَى
      اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

94- هنگامی که (از میدان جنگ) به سوی آنها (در شهر) بازگشتید، آنها می آیند و از شما پوزش ميطلبند و عذر خواهی ميکنند.
     بگو: " بهانه و عذر بیهوده نياوريد، هرگز حرفهایتان را باور نمی کنیم،
     خدا ما را بخوبی از اخبار شما آگاه فرمود و خدا و پیامبرش نیز اعمال و رفتار شما را می بینند،
     سپس در پایان زندگی به سوی خدا، آن دانای همه نهان ها و غیب و آشکار بازگردانده شده
     و آنگاه خدا شما را به چگونگی همه اعمالتان که در دنیا می کردید، آگاه می فرماید . "

سَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ إِذَا انقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُواْ عَنْهُمْ فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمْ إِنَّهُمْ رِجْسٌ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاء بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ

95- هنگامی که به سوی آنان به شهر بازگشتید ، شما را به خدا قسم می دهند که از آنان بگذرید و صرف نظر کنید.
     پس شما از آنان روی برتابید، زیرا که آنها ناپاک و پلید هستند و به سبب سزای کردارشان، جایگاه انها دوزخ خواهد بود .

يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِن تَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ

96- برای شما سوگند می خورند که از آنان راضی بشوید.
     حتی اگر شما هم از آنان راضی بشوید ، خدا از مردم نافرمان راضی نخواهد بود .

الأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلاَّ يَعْلَمُواْ حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

97- اعراب بادیه نشین (بیابانی) از نظر کفر و نفاق، بدتر و شدیدتر هستند 
     و بیشتر در معرض دوری از دانش آن حدود و احکام خدا که به پیامبرش نازل فرموده است، می باشند
     و خدا به وضع همه دانا و داور پرحکمت است.

وَمِنَ الأَعْرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ عَلَيْهِمْ دَآئِرَةُ السَّوْءِ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

98- از میان اعراب بیابانی، افرادی هستند که اگر چیزی در راه خدا بدهند، آن را دادن غرامت (ضرر) برای خود حساب می کنند
     و برای شما آرزوی حوادث شوم می کنند، ولی حوادث شوم برای آنهاست و خدا به همه گفته ها شنوا و بر همه چیز داناست .

وَمِنَ الأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ
      أَلا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

99- (در مقابل،) اعرابی بیابانی هستند که به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند
     و آنچه را که انفاق می کنند، مایه ی نزدیکی به خدا و سبب دعای پیامبر ميدانند.
     آگاه باشید که این انفاق ها یقینا مایه ی نزدیکی آنها (به خدا) است و به زودی خدا آنها را وارد رحمت خود خواهد فرمود،
     زیرا خدا، آن آمرزنده مهربان بر نیکان است .

وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي
      تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

100-و پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار (آنهائی که به مهاجران مسلمان که از مکه به مدینه هجرت کرده بودند، کمک نمودند)
     و نیز آنهائی که در کارهای نیک از روش آنان پیروی کردند،
     خدا از همه آنان رضایت دارد و ایشان نیز از رحمت و لطف او خشنود هستند
     و برای آنان باغهای بهشتی آماده فرموده است که زیر آنان جویبارها روان است
     و آنها جاودانه در آنجاخواهند ماند.
     این است پیروزی بزرگ.

وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُواْ
      عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ

101- و از بین اعراب بادیه نشینی که دورو بر شما هستند و از اهل شهر مدینه،
      منافقانی هستند که در نفاق و دوروئی، ماهر و ورزیده شده اند؛ تو آنها را نمی شناسی ولی ما آنها را خوب می شناسیم .
      به زودی آنها را دوبار مجازات خواهیم نمود سپس به سوی عذابی بزرگ (پس از مرگ) رهسپار می شوند .

وَآخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُواْ عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

102- و کسانی دیگر هستند که به گناهان خود اعتراف کردند؛ آنها کارهای صالح و شایسته و اعمال بد را با هم مخلوط کرده اند.
      چه بسا خدا توبه آنها را بپذیرد، زیرا که خدا همان آمرزنده مهربان بر نیکان است .

خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاَتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

103- ای پیامبر، از اموال این (گروه که اقرار کردند) زکات بپذیر تا بدان وسیله آنها را پاک و منزه سازی و برایشان دعا کن،
      زیرا دعای تو مایه آرامش خاطر آنان هست.
      و خدا بر همه شنوا و داناست

أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

104- آیا نمی دانند که خدا توبه بندگانش را قبول می فرماید و صدقات را (در کمک به بندگان فقير) می پذیرد
      و اينکه خدا همان بسیار توبه پذیر و مهربان بر نیکان است؟

وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

105- و بگو: " هر کاری را که ميخواهيد، بکنید خدا ناظر بر آن است و پیامبر و مؤمنان نیز شاهد آن خواهند بود
      و به زودی (پس از مرگ) به سوی (خدا،) آن دانای نهان و آشکار بازگردانده می شوید
      و آنگاه از چگونگی رفتارتان، شما را آگاه خواهد فرمود . "

وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

106- و گروهی دیگر به امر خدا واگذار شده اند، او یا آنها را مجازات می فرماید و یا توبه آنها را می پذیرد (به امر و مصلحت اوست)
      و خدا بر همه دانا و حکمفرماست .

وَالَّذِينَ اتَّخَذُواْ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَرَسُولَهُ
      مِن قَبْلُ وَلَيَحْلِفَنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَاللّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ

107- و کسانی هستند که مسجدی را برای زیان و صدمه زدن (به مسلمانان) و اشاعه
      (يعنی توسعه) کفر و نفاق و تفرقه میان مؤمنان در اختيار گرفتند،
      که کمین گاهی برای کسانی که قبلا با خدا و پیامبرش به مبارزه پرداخته بودند، باشد
      و (با پرروئی و شرارت) سوگند یاد می کنند که: " ما جز کار خیر و خوب قصد دیگری نداریم ."
      و خدا گواه بر آنان است که دروغ می گویند .

لاَ تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ

108-هرگز در آن جا نايست (پا نگذار) و نماز برپامدار!
      مسجدی که از روز نخست بر پایه تقوی و خدا آگاهی تاسيس شده، مسلما شایسته تر است که در آن نماز برپاداری،
      در آنجا افرادی هستند که سعی و کوشش در پاکی و پاکیزگی خود (از شرک و نفاق و گناهان) دارند
      و خدا آنان را که خواهان پاکی هستند، دوست می دارد .

أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ
      عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

109- آیا کسی که پایه زندگی اش را بر مبنای خداآگاهی و خشنودی او گذاشته، بهتر است
      یا کسی که بنياد سازمان زندگی و کارش را بر لبه پرتگاهی سست بنا کرده،
      که به سبب آن (بنای سست و نادرست) در آتش جهنم سقوط و پرت می شود؟
      و (بدانيد که) خدا گروه ستمگران را رهنمائی نمی فرماید .

لاَ يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْاْ رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلاَّ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

110-  شک و تردید در دلهای کسانی که پایه کار و امور خود را بر اساس نادرستی گذاشته اند، هرگز زایل نمی شود
       تا اينکه دلهایشان (با آن جهان بینی غلط شان و با پشیمانی و یا مرگ) پاره پاره (و نابود) گردند
       و خدا، آن دانای بر همه و حکمفرمای پرحکمت است .

إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ
      وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

111- خدا جانها و اموال مؤمنان را که در راه خدا عرضه می کنند، در برابر بهشت خریداری می فرماید، که بهشت پاداش آنهاست،
      آنها مبارزه و پیکار می کنند (دشمنان متعرض و مهاجم) را می کشند و خود در این جهاد کشته می شوند.
      این وعده (بهشت) وعده ای راستين از جانب اوست که در تورات و انجیل و در قرآن یاد شده و چه کسی از خدا به عهدش وفادارترست ؟
      پس مژده بر شما مؤمنان باد برای داد و ستدی که با خداوند کردید.
      و این براستی همان پیروزی بزرگ است !

التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدونَ
      الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ

112- (مؤمنان عبارتند از :) توبه کنندگان، پرستش کنندگان خدای یگانه، شکرگزاران، روزه داران، رکوع کنندگان و سجود کنندگان،
      آنها که مردم را به کارهای خوب توصيه ميکنند و از اعمال ناشایست و بد باز می دارند،
      و آنان که نگهبان و مراقب احکام خدا هستند و تو (ای پیامبر) مؤمنان را مژده بده !

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُواْ أُوْلِي قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ

113- شایسته و سزاوار نیست که پیامبر و آنان که ایمان آورده اند، برای مشرکان طلب آمرزش بکنند، گرچه از نزدیکانشان باشند،  
      بعد از اينکه بر ايشان روشن شده که آنها (به علت کفر و دشمنی شان) اهل دوزخند .

وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلاَّ عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لأوَّاهٌ حَلِيمٌ

114- و طلب آمرزش ابراهیم برای پدرش، تنها به اين علت بود که از پیش به او وعده آن را داده بود (که برایش از خدا استغفار کند)   7
      ولی پس از اينکه بر او روشن شد که او (پدرش) با خدا دشمنی دارد، از او بیزاری جست، زیرا ابراهیم انسانی پرمهر و بردبار بود .

وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

115-  و مشیت خدا براين نبوده و نیست که قومی را پس از اينکه رهنمائی شان فرمود، به گمراهی واگذارد،
       مگر اينکه آن چه را که باید از آن پرهیز کنند برایشان روشن فرموده باشد
       (و آنها راه دیگر و مخالفت با رهنمائی خدا را در پیش بگیرند که در اثر ادامه نافرمانی ها، در گمراهی رها می شوند)،
       همانا خدا بر همه امور داناست .

إِنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ

116- همانا مالکیت و حکمرانی آسمانها و زمین از آن خداست.
      او (خداوند است) که زنده می کند و می میراند و برای شما جز خدا سرپرست و یاوری نیست .

 لَقَد تَّابَ الله عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ
      مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ

117- خدا رحمتش را به پیامبر و مهاجرین و یارانش عنايت فرمود،
      آنهائی که در زمان سختی و شدت (جنگ تبوک) از پیامبر پیروی کردند،
      پس از اينکه دلهای برخی از آنان در معرض لغزش (فرار از جنگ) قرار گرفته بود.
      سپس توبه آنها را پذیرفت و عنایت خود را متوجه آنان فرمود، چون خدا نسبت به آنان  رافت و مهربانی زيادی دارد.

وَعَلَى الثَّلاَثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّواْ أَن لاَّ مَلْجَأَ
     مِنَ اللّهِ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

118- و نیز خدا آن سه نفر شخص معين را مورد رحمت خود قرارداد که در مدینه بازماندند    8
      (و از شرکت در جنگ تبوک از روی تنبلی و نه از روی نفاق، خودداری کردند و مسلمانان با آنان قطع رابطه کرده بودند،)
      تا انجا که زمین با همه پهناوريش بر آنها تنگ شد و حتی از رفتار خودشان هم به تنگ آمده و پشیمان بودند
      و متوجه شدند که در برابر ناخشنودی، خدا پناهگاهی جز او ندارند؛ آنگاه خدا بر دل آنها انداخت که توبه کنند.
      همانا خدا بسیار توبه پذیر مهربان بر نیکان است .

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ

119- ای کسانی که ایمان آورده اید از نافرمانی خدا پرهیز کنید و با راستگویان همراه باشید .

مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَلاَ يَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ
      وَلاَ نَصَبٌ وَلاَ مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَطَؤُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلاَ يَنَالُونَ مِنْ
      عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلاَّ كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

120- شایسته نیست که اهل مدینه و مردم اطراف آن بر خلاف دستور پیامبر خدا رفتار نمایند
      و برای حفظ جان خود، به وجود او اهمیت ندهند،
      زیرا هیچ تشنگی و نه خستگی و نه گرسنگی در راه خدا به آنها نمی رسد
      و هیچ گامی که موجب خشم کافران می شود برنمی دارند و ضربه ای از دشمن نمی خورند
      مگر اينکه پاداش آن برای آنها (در نامه اعمالشان) به عنوان عمل صالح ثبت می شود،
      چون خدا اجر نیکوکاران راضایع نميفرمايد.

وَلاَ يُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلاَ كَبِيرَةً وَلاَ يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ

121- و همچنین هیچ مالی، چه کوچک و کم بها و یا بزرگ و پرارزش انفاق نميکنند
      و هیچ سرزمینی را (در راه خدا) نمی پیمایند، مگر اينکه (این کارهای نیک شان) ثبت می شود،
      تا خدا به بهترین وجه برای زحمات شان، به آنها پاداش عنايت بفرماید.

وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ

122- درست نیست که مؤمنان همگی به سوی جهاد بروند.  
      پس چه بهتر که تعدادی از هر واحد دفاعی بروند و تعدادی (از آنان) بمانند تا معارف قرآنی و احکام دینی را خوب بیاموزند،
      و مردم قوم خودشان را، وقتی که به سوی شان باز می گردند، به دانش اسلامی، آموزش، پند و هشدار بدهند  
      تا ایشان (از تجاوزات) برحذر باشند .

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُواْ فِيكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ

123- ای کسانی که ایمان آورده اید، با کافرانی که در نزدیکی شما هستند (و سر جنگ با شما دارند،) پیکار کنید
      تا در شما شدت و خشونت جنگی احساس کرده (در آينده از جنگ با شما خودداری کنند)
      و بدانید که خدا با پرهیزکاران (از تجاوز به حدود الهی) می باشد .

وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيمَانًا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ

124- و هر گاه سوره ای (بر پیامبر) نازل می شود، (از افراد منافق) بعضی ها می گویند:
      " این سوره چه چیزی بر باور و ایمان شما افزوده است؟ "
      البته آنها که ایمان آورده اند، (اين آيات) بر ایمان شان می افزاید و (از این رهنمائی) بیشتر خوشحال می شوند .

وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كَافِرُونَ

125- ولی آنها که در دلها و وجودشان بیماری شرک و نفاق وجود دارد، بر پلیدی آنها، انکار و پلیدی بیشتر افزوده ميشود
      و در حال کفر و انکار، از دنیا می روند .

أَوَلاَ يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لاَ يَتُوبُونَ وَلاَ هُمْ يَذَّكَّرُونَ

126- آیا متوجه نمی شوند که هر سال یکی دوبار (با بلاها) مورد آزمايش قرار ميگيرند،
      ولی سرانجام (با وجود آن) توبه نمی کنند و پند نمی گیرند .

وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ هَلْ يَرَاكُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُواْ صَرَفَ اللّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَفْقَهُون

127- و هنگامی که سوره ای نازل می شود، بعضی از آنها به بعضی دیگر نگاه می کنند
      (و با اشاره می پرسند) که آیا کسی شما را می بیند، بعد (از حضور پیامبر) منصرف شده (آهسته دور می شوند) .
      خدا به خاطر بی فکری و بی منطقی شان ، آنها را از ادراک حق منصرف می دارد .

لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ 

128- (ای مردم،) براستی پیامبری از خود شماها به سوی تان آمده، که رنجهای شما بر او نیز سخت دشوار است
      و بسیار علاقمند به رهنمائی و خوبی شماست و نسبت به مؤمنان بسیار دلسوز و مهربان است .

فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِيَ اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ

129- (ای پیامبر با وجود همه کوشش تو در هدایت آنها) اگر (از تو) روی برگرداندند، بگو:
      " حمایت خدا برای من کفايست، هیچ معبودی جز او سزاوار پرستش نیست.
      به او توکل کرده ام
      و او خداوند، پروردگار عرش با عظمت است .      9

اين قسمت پاورقی است و قسمتی از قرآن نيست